Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Pasterze, owce i owczarnie

Życie w czasach biblijnych: pasterze, owce i owczarnie.
Przekazany przez David Padfield
1
Owce były bardzo ważną częścią życia w czasach biblijnych, a słowo „owca” pojawia się w Biblii ponad 500 razy. Hiob miał 14 tysięcy owiec. Mojżesz otrzymał ponad 600 tysięcy owiec, gdy pokonał Madianitów, a przy poświęceniu świątyni Salomon złożył ofiarę z 120 tysięcy owiec i kóz. – Slajd 1
2
Najbardziej ceniona była owca z grubym ogonem (Wyjścia 29:22). Jej ogon, który może ważyć 7–10 kg, został uznany za najlepszy pokarm. – Slajd 2
3
Owce były bardzo zależne od pasterza. On ochraniał je i prowadził na dobre pastwiska i do świeżej wody. Owca bez pasterza znajdowała się w poważnym niebezpieczeństwie (Liczb 27:17). – Slajd 3
4
Pasterze nosili kije, często z drzewa dębowego, czasem z wbitymi w nie gwoździami, aby chronić swoje owce przed dzikimi zwierzętami (1 Samuela 17:34–36). Pasterze chronili stada przed atakami wilków, lwów, niedźwiedzi, panter i przed złodziejami. – Slajd 4
5
Pasterze nosili także laski o długości około 150–180 cm, często zagięte na końcu. – Slajd 5
6
Laska służyła do prowadzenia owiec i chronienia ich przed niebezpieczeństwem. Psalm 23 mówi o tym, że laska i kij pasterza pocieszają owce. – Slajd 6
7
Ezechiel mówił o zwyczaju przechodzenia owiec pod laską pasterza w trakcie ich liczenia (Ezechiela 20:37). Co dziesiąta owca przechodząca pod laską została poświęcona na ofiarę (Kapłańska 27:32). – Slajd 7
8
Czasami pasterze nosili proce wykonane z dwóch ścięgien i skórzanego woreczka na kamienie. Pociski były wyrzucane w drapieżnika. Król Dawid, który też był pasterzem, zasłynął z tego, że zabił Goliata kamieniem wyrzuconym z procy. Pasterze często umilali sobie czas, grając na flecie. Dawid opiekując się owcami ojca, nauczył się grać na harfie. – Slajd 8
9
Wiosną w Izraelu było mnóstwo zielonych pastwisk, a owce pasły się w pobliżu domu pasterza. Po zbiorach zboża, gdy biedni zebrali pozostałości plonów, owce mogły się też żywić na ścierniskach. – Slajd 9
10
Kiedy to się wyczerpało, pasterz prowadził owce na świeże pastwiska (Psalmy 79:13). Gdy nadchodził upał, trawa zamieniała się w siano. – Slajd 10
11
Późną jesienią i zimą, jeśli pasterz nie mógł znaleźć pastwisk, musiał sam nakarmić owce (Izajasza 40:11, Micheasza 7:14). Czasami pasterze ścinali liściaste gałęzie dla swoich stad. – Slajd 11
12
Bardzo ważne było znalezienie wody dla owiec. Pasterze prowadzili swoje trzody do płynącej wody, ale nie rwącej, aby uniknąć zamętu wśród owiec (Psalmy 23: 2). – Slajd 12
13
Kiedy woda na powierzchni wyschła, czerpano ją ze studni (Rodzaju 29:3–7). – Slajd 13
14
Kiedy pasterze przemieszczali się z owcami, budowali tymczasowe owczarnie z ciernistych krzaków lub gałęzi (Ezechiela 34:14–15). – Slajd 14
15
Innym znów razem owce zamykano w jaskiniach lub zagrodach zrobionych z patyków, kamieni lub innych materiałów. – Slajd 15
16
Bardziej trwałe owczarnie budowano po słonecznej stronie dolin, w miejscach chronionych przed zimnymi wiatrami. Miały one kamienne ściany o wysokości 1,2–1,5 m z jednym wejściem strzeżonym przez pasterza. Na szczycie ścianek często umieszczano ciernie, aby odstraszyć dzikie zwierzęta. Jezus mówił o takiej owczarni oraz złodziejach przedostających się przez mur (Jana 10:1–3). – Slajd 16
17
Kilka stad mogło paść się na jednym pastwisku i przebywać w jednej owczarni. Owce znały jednak głos swego pasterza i szły za nim, gdy je zawołał (Jana 10:4–5). Rozproszone owce zbierały się razem zawołane przez pasterza (Ezechiela 34:12-13). – Slajd 17
18
Pasterze na Bliskim Wschodzie nie zaganiają swoich owiec, ale prowadzą je, a owce idą za pasterzem. Pomocnik może podążać za trzodą, aby pomóc opieszałym (Jana 10:4). – Slajd 18
19
Pasterze znali imiona swoich owiec (Jana 10:3). – Slajd 19
20
Pasterze ze stadami liczącymi ponad 150 owiec często zatrudniali do pomocy robotników. Najemnicy jednak nie troszczyli się zazwyczaj tak dobrze o owce, jak ich właściciel (Jana 10:12). – Slajd 20
21
Jezus opowiedział przypowieść o dobrym pasterzu, który poszedł szukać jednej z zagubionych owiec. – Slajd 21
22
Owce były cenione za wiele pozyskiwanych z nich produktów. Wełna była używana do wyrobu ubrań. Bóg mówi do ludu, że ich grzechy zostaną wybaczone i staną się białe jak wełna (Izajasza 1:18). – Slajd 22
23
Do produkcji ciepłych płaszczy używano skór owczych. Czasami skóra była garbowana. Mięso z owiec gotowano lub pieczono, a owcze mleko służyło do produkcji jogurtu i sera. – Slajd 23
24
Owce były składane w ofierze za grzechy. Młodego samca składano w ofierze dziękczynnej lub pokutnej. Najważniejszym aktem religijnym w roku była złożenie w ofierze nieskazitelnego baranka paschalnego. – Slajd 24
25
Baranie rogi miały wielką wartość i były używane do przenoszenia płynów lub przerabiano je na trąby zwane „szofarami”. – Slajd 25
26
Izraelici dęli w baranie rogi w trakcie zdobywania Jerycha (Jozuego 6:4) i używali ich do ogłoszenia szabatu oraz innych wydarzeń. – Slajd 26
27
Slajd 27