Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Dowódca Jozue

Jozue stosuje się do poleceń Boga i w ten sposób zdobywa Jerycho.
Przekazany przez YO! Ministry
1
„Po śmierci Mojżesza, sługi PANA, PAN przemówił do Jozuego, syna Nuna, pomocnika Mojżesza: Mojżesz, Mój sługa, umarł. Wstań więc i przepraw się przez Jordan wraz z całym tym ludem do ziemi, którą daję Izraelitom” (Jozuego 1:1–2; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 1
2
„Bądź mocny i dzielny, ponieważ Ty sprawisz, że ziemia, którą obiecałem ich przodkom, stanie się własnością tego ludu. Tylko bądź mocny i dzielny, aby strzec i wypełniać całe Prawo, które nakazał ci Mojżesz, Mój sługa. Nie odstępuj od niego ani na prawo, ani na lewo, by wiodło ci się we wszystkim, czego się podejmiesz” (Jozuego 1:6–7; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 2
3
„Jozue, syn Nuna, wysłał potajemnie z Szittim dwóch mężczyzn jako zwiadowców z poleceniem: Idźcie, spenetrujcie tę ziemię i Jerycho! Poszli więc i przybyli do domu pewnej nierządnicy o imieniu Rachab i tam się zatrzymali” (Jozuego 2:1; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 3
4
„Doniesiono jednak królowi Jerycha: Jacyś ludzie od Izraelitów przybyli tu tej nocy, aby zdobyć informacje o tej ziemi. Posłał więc król Jerycha do Rachab taki rozkaz: Wydaj tych ludzi, którzy przybyli do ciebie i weszli do twojego domu, ponieważ przyszli, aby zdobyć informacje o całej tej ziemi” (Jozuego 2:2–3; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 4
5
„Wtedy kobieta wzięła ze sobą tych dwóch mężczyzn i ich ukryła, a następnie oznajmiła: Rzeczywiście przybyli do mnie mężczyźni, ale nie wiedziałam, skąd byli. A gdy o zmierzchu zamykano bramy, ci ludzie wyszli, ale nie wiem, dokąd poszli. Idźcie szybko za nimi, a ich dogonicie” (Jozuego 2:4–5; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 5
6
„Sama zaś zaprowadziła ich na dach i ukryła wśród łodyg lnu, które wcześniej ułożyła na dachu... Zwiadowcy jeszcze nie zasnęli, gdy Rachab weszła do nich na dach i powiedziała: Wiem, że PAN dał wam tę ziemię i że z waszego powodu nas ogarnęło przerażenie i wszyscy mieszkańcy tej ziemi struchleli” (Jozuego 2:6.8–9; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 6
7
„Teraz więc przysięgnijcie mi na PANA, że tak jak ja okazałam wam łaskę, także wy okażecie łaskę domowi mojego ojca i dacie mi znak dający pewność. Wtedy odpowiedzieli jej ci ludzie: Nasze życie oddamy za wasze, jeżeli nie rozpowiecie o tej naszej sprawie. Gdy PAN da nam tę ziemię, okażemy ci łaskę i wierność” (Jozuego 2:12.14; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 7
8
Potem spuściła ich na sznurze z okna. Jej dom bowiem przylegał do murów miasta. Mężczyźni kazali jej zawiązać sznur z purpurowej nici do okna, z którego ich spuściła. Podczas zdobywania miasta miała zaś zebrać całą rodzinę w jej domu, aby nikomu nie stała się krzywda (por. Jozuego 2:15.17–21). – Slajd 8
9
Dwóch szpiegów wróciło do Jozuego z takim raportem: „PAN wydał w nasze ręce całą tę ziemię i wszyscy jej mieszkańcy boją się nas”. Jozue wstał wcześnie rano i poprowadził lud w pobliże rzeki Jordan (por. Jozuego 2:24, 3:1). – Slajd 9
10
„Jozue nakazał ludowi: Uświęćcie się! Jutro PAN dokona wśród was cudownych dzieł. Następnie Jozue powiedział kapłanom: Podnieście Arkę Przymierza i idźcie przed ludem. Podnieśli więc Arkę Przymierza i poszli przed ludem” (Jozuego 3:5–6; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 10
11
O tej porze roku Jordan był głęboki i szeroki, wylewał się ze swoich brzegów. Kiedy kapłani niosący Arkę zanurzyli stopy w przybrzeżnej wodzie, Bóg sprawił, że woda przestała płynąć z góry rzeki. Kapłani przenieśli Arkę na środek koryta rzeki po suchym gruncie (por. Jozuego 3:14–16). – Slajd 11
12
Kapłani niosący Arkę Przymierza stali na suchym gruncie pośrodku Jordanu aż do momentu, kiedy cały lud Izraelski przeszedł na drugą stronę rzeki. Na stronę, gdzie znajdowało się miasto Jerycho (por. Jozuego 3:17). – Slajd 12
13
„PAN powiedział do Jozuego: Wybierzcie sobie spośród ludu dwunastu ludzi, po jednym z każdego szczepu, i wydajcie im taki rozkaz: Zabierzcie stąd – ze środka Jordanu, gdzie stały mocno nogi kapłanów – dwanaście kamieni. Zabierzcie je ze sobą i połóżcie w miejscu, gdzie zatrzymacie się na nocleg” (Jozuego 4:1b–3; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 13
14
„Gdy w przyszłości będą pytać wasi synowie: Co oznaczają dla was te kamienie? to odpowiecie im, że rozdzieliły się wody Jordanu przed Arką Przymierza PANA. Gdy przekraczała Jordan, rozdzieliły się wody Jordanu. A te kamienie są dla Izraelitów pamiątką na wieki” (Jozuego 4:6b–7; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 14
15
„Gdy Jozue przebywał w pobliżu Jerycha, zobaczył kogoś stojącego naprzeciw siebie z wyciągniętym mieczem w ręku. Podszedł więc Jozue do niego i zapytał: Czy jesteś po naszej stronie, czy po stronie naszych wrogów? Odpowiedział: Nie, ponieważ jestem wodzem zastępów PANA i właśnie przybyłem” (Jozuego 15:13–14a; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 15
16
„Wówczas Jozue padł na twarz i oddał pokłon, a następnie zapytał: Co mój Pan rozkaże swemu słudze? Wódz zastępów PANA powiedział do Jozuego: Zdejmij z nóg sandały, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest święte. I Jozue tak uczynił” (Jozuego 15:14b–15; Biblia Ekumeniczna). – Slajd 16
17
PAN powiedział do Jozuego: „Popatrz! Oddaję w twoje ręce Jerycho wraz z jego królem i dzielnymi wojownikami”. Potem wskazał Jozuemu, jak zdobyć to miasto (por. Jozuego 6:1–5). – Slajd 17
18
Po bitwie Izraelici spalili miasto i przeklęli każdego, kto spróbowałby je odbudować. Jednak Jozue oszczędził nierządnicę Rachab, jej rodzinę i cały jej dobytek. Mieszkała ona pośród Izraelitów do końca swojego życia, gdyż ukrywała zwiadowców, których wysłał Jozue, aby zdobyli informacje o Jerychu (por. Jozuego 6:25). – Slajd 18
19
Slajd 19