Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Józef spotyka się z rodziną

Józef ujawnia swoją tożsamość braciom.
Przekazany przez YO! Ministry
1
Kiedy srogi głód przedłużał się w kraju Kanaan, Jakub powiedział do swoich synów: „Idźcie i kupcie nam znowu trochę żywności!”. Juda, jeden z synów Jakuba, odpowiedział: „Możemy się tam udać tylko pod warunkiem, że będzie nam towarzyszył Beniamin. Osobiście ręczę za niego. Ode mnie żądaj jego zwrotu”. – Slajd 1
2
Kiedy bracia przybyli do Egiptu, Józef zaprosił ich do swojego pałacu na obiad. To sprawiło, że zaczęli się bać. Myśleli, że chce z nich zrobić niewolników. – Slajd 2
3
Podeszli do zarządcy domu Józefa i jeszcze przed wejściem zaczęli się tłumaczyć, jak znaleźli pieniądze w swoich workach. Od razu też chcieli je oddać. – Slajd 3
4
Kiedy Józef wszedł do domu, bracia przekazali mu prezenty i pokłonili się przed nim aż do ziemi. „Czy to wasz najmłodszy brat?” – zapytał Józef, a potem zwrócił się do Beniamina: „Niech Bóg obdarzy cię miłosierdziem!”. Po tych słowach Józef szybko wyszedł, bo wzruszył się, widząc swojego młodszego brata. – Slajd 4
5
Wkrótce zasiedli do posiłku. Józef osobno i oni osobno. Posadzono ich przed nim według wieku, od najstarszego do najmłodszego, a oni patrzyli jeden na drugiego ze zdziwieniem. Potem polecił postawić przed nimi dania z własnego stołu. A porcje zaniesione Beniaminowi były pięć razy większe niż porcje innych. – Slajd 5
6
Po posiłku Józef rozkazał zarządcy, aby napełnił ich worki zbożem, a do worka Beniamina miał dodatkowo schować srebrny puchar Józefa. – Slajd 6
7
Gdy zaświtał poranek, braci wyprawiono w podróż wraz z ich osłami. Ledwie bracia oddalili się nieco od miasta, Józef powiedział do swojego zarządcy: „Ruszaj w pościg za tymi ludźmi! A gdy ich dogonisz, zapytaj: »Dlaczego odpłaciliście złem za dobro i ukradliście srebrny puchar mojego pana«”? – Slajd 7
8
Zarządca dogonił ich i powiedział to, co nakazał mu Józef. Bracia zaś odpowiedzieli: „Jakże pan nasz może coś takiego mówić? Twoi słudzy nigdy nie zrobiliby czegoś podobnego! Jeżeli u któregoś z nas znajdziesz ten puchar, to niech ta osoba zginie, a my staniemy się niewolnikami twojego pana”. – Slajd 8
9
Worki zostały przeszukane i srebrny puchar znaleziono u Beniamina. Kiedy to bracia zobaczyli, z rozpaczy rozdarli swoje szaty. Po czym załadowali znów wszystko na osły i powrócili do miasta. – Slajd 9
10
Juda i pozostali bracia padli przed Józefem na ziemię. „Jak mogliście dopuścić się czegoś takiego?” – zarzucił im Józef. Wtedy Juda odpowiedział mu: „Cóż my możemy teraz powiedzieć naszemu panu? Jak się usprawiedliwić? Sam Bóg ujawnił naszą winę. Oto jesteśmy twoimi niewolnikami – my wszyscy, a nie tylko ten, u którego został znaleziony puchar”. – Slajd 10
11
Juda zawołał: „Jeśli powrócimy do domu bez niego, nasz ojciec umrze z rozpaczy. To ja wziąłem na siebie odpowiedzialność za Beniamina. Proszę, uczyń mnie niewolnikiem zamiast niego!”. – Slajd 11
12
Wtedy Józef nie mógł się już opanować, powiedział swoim braciom kim jest i wybuchnął donośnym płaczem. „Ja jestem Józef, wasz brat, którego sprzedaliście do Egiptu. Nie smućcie się i nie róbcie sobie wyrzutów, że mnie tu sprzedaliście. To Bóg wysłał mnie tutaj przed wami, aby was uratować przed śmiercią”. Potem Józef rzucił się na szyję Beniaminowi i płakał. – Slajd 12
13
Józef udał się do ziemi Goszen, by spotkać się z ojcem. Gdy go zobaczył, rzucił mu się w objęcia i długo płakał. Jakub powiedział: „Teraz mogę umrzeć, bo zobaczyłem cię i wiem, że żyjesz”. – Slajd 13
14
Wiele lat później Józef powiedział do swoich braci: „Wkrótce umrę, ale Bóg na pewno zaopiekuje się wami i wyprowadzi was z tego kraju do ziemi, którą przysiągł dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. Bóg na pewno okaże wam łaskę. Przysięgnijcie, że wtedy wywieziecie stąd moje kości”. – Slajd 14
15
Slajd 15