Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Jakub i Ezaw

Jakub nakłania Ezawa do oddania pierworództwa.
Przekazany przez YO! Ministry
1
Kiedy syn Abrahama, Izaak, dorósł, poślubił Rebekę. Rebeka urodziła bliźnięta. Pierwszy chłopiec był rudy i włochaty, dlatego nazwali go Ezaw (czyli „włochaty”). Za nim pojawił się jego brat. Ponieważ podczas porodu trzymał rączką za piętę Ezawa, nazwano go Jakub (czyli: „trzymający za piętę”). – Slajd 1
2
Gdy chłopcy wyrośli, Ezaw okazał się wspaniałym myśliwym, który kochał przebywać na otwartej przestrzeni.<br/>Jakub natomiast wolał przebywać w namiotach. Izaak, który lubił dziczyznę, kochał bardziej Ezawa, natomiast Rebeka – Jakuba. – Slajd 2
3
Pewnego razu Ezaw wyruszył na długą wyprawę łowiecką. W tym czasie Jakub pozostał w domu i ugotował zupę z soczewicy. Kiedy Ezaw wrócił ze swej wyprawy głodny i zmęczony, poprosił Jakuba: „Daj mi, proszę, skosztować trochę tej czerwonej potrawy, bo jestem zmęczony”. Jakub odpowiedział: „Najpierw sprzedaj mi swoje pierworództwo”. – Slajd 3
4
„Posłuchaj – powiedział Ezaw – ja umieram z głodu. Co mi po pierworództwie?”. Jakub odpowiedział: „Więc najpierw przysięgnij, że sprzedasz mi swoje pierworództwo”. Ezaw przysiągł i sprzedał swoje pierworództwo bratu.<br/>W ten sposób Ezaw wzgardził pierworództwem. – Slajd 4
5
Kiedy Izaak się zestarzał, jego oczy osłabły do tego stopnia, że stracił wzrok. Pewnego dnia wezwał swojego starszego syna Ezawa: „Weź teraz swój łuk i strzały i upoluj mi jakieś zwierzę. Przyrządź dla mnie smaczną potrawę, taką jaką lubię, a ja wtedy pobłogosławię cię, zanim umrę”. – Slajd 5
6
Rozmowę Izaaka z Ezawem słyszała Rebeka. Kiedy Ezaw wyruszył na polowanie, powiedziała Jakubowi, żeby wybrał ze stada dwie najlepsze kózki, a ona przyrządzi z nich jakąś smaczną potrawę. – Slajd 6
7
Rebeka przygotowała posiłek i dała Jakubowi, aby zaniósł ojcu. Potem okryła ręce i gładką szyję Jakuba skórkami koźląt i dała mu ubranie Ezawa. Jakub poszedł do ojca i udawał, że jest Ezawem. – Slajd 7
8
Izaak zapytał: „Kim jesteś?”. „Jestem twoim pierworodnym synem, Ezawem” – odpowiedział Jakub. „Podejdź bliżej, abym cię dotknął i sprawdził, czy to ty jesteś moim synem Ezawem” – zarządził Izaak. Izaak dał się oszukać i pobłogosławił Jakuba. – Slajd 8
9
Ledwie Izaak pobłogosławił Jakuba, z polowania wrócił Ezaw. Przyrządził potrawę i przyszedł do ojca. Zarówno Izaak, jak i Ezaw byli zszokowani, gdy uświadomili sobie, że Jakub otrzymał już błogosławieństwo. Ezaw był wściekły i poprzysiągł zabić swego brata Jakuba. – Slajd 9
10
Izaak i Rebeka nakłonili Jakuba do opuszczenia domu. Miał się udać na północ do Charanu, tam skąd pochodziła Rebeka. Rodzice mieli nadzieję, że wśród krewnych znajdzie dla siebie żonę. To była długa, samotna podróż. – Slajd 10
11
Podczas podróży zatrzymał się w pewnym miejscu na noc. Układając się do snu, wziął sobie pod głowę wielki kamień. Gdy spał, przyśniła mu się długa drabina ustawiona na ziemi, której szczyt sięgał nieba. Wchodzili i schodzili po niej aniołowie Boży. Ponad drabiną stał Pan, który pobłogosławił Jakuba. Po obudzeniu Jakub oddał Bogu cześć, a kamień ustawił jako pomnik. – Slajd 11
12
Bóg zaprowadził Jakuba do ojczyzny swojej matki. Tam zakochał się on w córce swojego wuja Labana, Racheli. Laban oszukał jednak Jakuba i dał mu najpierw za żonę swoją pierworodną córkę, Leę. Jakub musiał wiele lat ciężko pracować u swego wujka. – Slajd 12
13
Bóg błogosławił Jakuba i dał mu wiele dzieci, trzodę i inne bogactwa. Laban był zazdrosny i próbował zatrzymać Jakuba u siebie. Po wielu latach Jakub powiedział jednak Racheli i Lei, że chce wrócić do domu. Spakowali się więc i wyjechali do ojczyzny Jakuba. – Slajd 13
14
Kiedy Jakub zbliżał się w swoje rodzinne strony, zaczął bać się spotkania ze swoim bratem Ezawem. Modlił się i tym razem spotkał Boga w nieoczekiwany sposób. Tej nocy Jakub walczył z nieznajomym. Mocowali się całą noc. – Slajd 14
15
Rankiem nieznajomy powiedział do Jakuba: „Puść mnie, bo już świta”. Ale Jakub odpowiedział: „Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz”. Wtedy postać ta powiedziała: „Nie będziesz się już nazywał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś”. – Slajd 15
16
Potem ruszył na spotkanie swego brata. Pokłonił mu się siedem razy aż do samej ziemi. Ezaw wybiegł mu na spotkanie, uściskał go, całował i obaj się rozpłakali. W ten sposób Bóg pobłogosławił Jakuba. – Slajd 16
17
Slajd 17