Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Aresztowanie Piotra i Jana

Piotr i Jan zostali aresztowani i zaprowadzeni przed Radę Najwyższą. Ta zakazał im mówić o Jezusie.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Kiedy Piotr powiedział do chromego od urodzenia, który miał teraz ponad 40 lat, aby wstał i chodził w imieniu Jezusa, człowiek ten wszedł na dziedziniec świątyni. Zaczął tam skakać i wielbić Boga (Dzieje Apostolskie 3). – Slajd 1
2
Zebrał się tłum, ponieważ ludzie byli zdumieni tym cudem. Piotr powiedział im, że człowiek ten został uzdrowiony w imieniu Jezusa, którego oni wydali na ukrzyżowanie. Później obwieścił, że Jezus zmartwychwstał. – Slajd 2
3
Piotr wezwał ludzi do nawrócenia się do Boga, aby ich grzechy zostały przebaczone. – Slajd 3
4
Zaraz po tym, do Piotra i Jana podeszli kapłani oraz dowódca straży świątynnej i saduceusze, oburzeni tym, że zwiastują zmartwychwstanie Jezusa, i aresztowali ich. Jednak wielu ludzi zostało przekonanych o tym, że Pan Jezus zmartwychwstał i liczba wierzących wzrosła do ponad 5 tysięcy. <br/> – Slajd 4
5
Następnego dnia Piotra i Jana przyprowadzono przed arcykapłana Annasza, przed starszych i uczonych w Piśmie. Zapytano ich, jaką mocą albo w czyim imieniu to uczynili. – Slajd 5
6
Piotr, pełen Ducha Świętego, powiedział, że człowiek ten stoi przed nimi zdrowy, dzięki mocy Jezusa Chrystusa z Nazaretu, którego oni ukrzyżowali, ale Bóg wzbudził Go z martwych. – Slajd 6
7
Piotr powiedział również o Jezusie, że nie ma w nikim innym zbawienia, i że nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni. <br/> – Slajd 7
8
Członkowie Rady Najwyższej byli zaskoczeni odwagą Piotra i Jana. Patrzyli na człowieka uzdrowionego, który stał z nimi i nie wiedzieli, co mają im odpowiedzieć. Dlatego kazali ich wyprowadzić i naradzali się między sobą. – Slajd 8
9
„Cóż zrobimy z tymi ludźmi? Nie możemy zaprzeczyć, że dokonali cudu. Wiedzą o tym wszyscy mieszkańcy Jerozolimy”, mówili. – Slajd 9
10
Wezwali więc ponownie Piotra oraz Jana i zakazali im nauczać o Jezusie. Apostołowie zaś powiedzieli: „Sami oceńcie, co jest słuszne w oczach Boga. Czy powinniśmy słuchać was, czy też Jego?”. – Slajd 10
11
„My nie możemy przestać mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy”. – Slajd 11
12
Przywódcy ponownie im zagrozili i wypuścili ich. Nie znaleźli takiego pretekstu do ich ukarania, który by nie oburzył ludzi. A widzieli, że ludzie wysławiali Boga za to, co się stało. – Slajd 12
13
Piotr i Jan wrócili do innych wierzących i opowiedzieli, co mówili kapłani i starsi. Wierzący zaczęli się głośno modlić i mówić Bogu o groźbach, które kierowano przeciwko nim. – Slajd 13
14
Modlili się o odwagę, aby nadal głosić Jezusa i czynić cuda w Jego imieniu. Kiedy skończyli modlitwę, budynek, w którym byli, zatrząsł się. Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i odważnie dalej głosili Słowo Boże. – Slajd 14
15
Pomiędzy wierzącymi panowała jedność i miłość. Nikt nie uważał tego, co posiadał, za swoją wyłączną własność, ale każdy wszystkim dzielił się z innymi. – Slajd 15
16
Wielu właścicieli ziemi i domów sprzedawało je, a otrzymane pieniądze powierzano apostołom. Każdy wierzący otrzymywał tyle, ile potrzebował i nie było nikogo, kto cierpiałby biedę. – Slajd 16
17
Tak uczynił Józef, nazwany przez apostołów Barnabas, to znaczy Syn Pocieszenia. Sprzedał swoje pole, aby wesprzeć potrzebujących. – Slajd 17
18
Slajd 18