Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Obrona Pawła przed Festusem i Agryppą

Paweł opowiada swoją historię przed dwoma rzymskimi władcami.
Przekazany przez SIKU – Edge Group
1
Wracając z trzeciej podróży misyjnej, Paweł wsiadł na statek płynący do Cezarei. Po przybyciu do portu spotkał tam proroka Agabusa. – Slajd 1
2
Agabus wziął pas Pawła i związał nim swoje własne ręce i nogi. Następnie powiedział Pawłowi: „Duch Święty mówi, że niektórzy z przywódców żydowskich w Jerozolimie zwiążą człowieka, który posiada ten pas. Przekażą go również poganom”.<br/>Pomimo tego ostrzeżenia Paweł kontynuował podróż do Jerozolimy, gdzie został aresztowany przez przywódców żydowskich. <br/>Byłby został zabity przez rozwścieczony tłum, gdyby nie uratował go rzymski dowódca, który zabrał go z powrotem do Cezarei, gdzie został uwięziony, aby stanąć przed rzymskim gubernatorem Feliksem (Dz 21). Paweł rozmawiał z Feliksem wiele razy, ale ponieważ Feliks chciał zrobić przysługę przywódcom żydowskim, zatrzymał Pawła w więzieniu. – Slajd 2
3
Dwa lata później Porcjusz Festus został gubernatorem w miejsce Feliksa. Przywódcy żydowscy błagali go, by sprowadził Pawła do Jerozolimy, ponieważ planowali zaatakować i zabić Pawła po drodze. Paweł nalegał, że jako obywatelem rzymski powinien być odesłany do Rzymu i tam jego sprawa powinna zostać przedstawiona cesarzowi.<br/>Kilka dni później król Agryppa i jego żona Berenike, przybyli do Cezarei, aby odwiedzić Festusa. Wszyscy postanowili usłyszeć, co Paweł ma do powiedzenia, gdyż aby wysłać więźnia do cesarza, należało przedstawić zarzuty przeciwko niemu. – Slajd 3
4
Paweł zaczął od słów: „Królu Agryppo, cieszę się, że mam okazję bronić się przed tobą, ponieważ wiesz wiele o naszych zwyczajach religijnych i przekonaniach, które nas dzielą”. – Slajd 4
5
„Kiedyś myślałem, że powinienem zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby przeciwstawić się Jezusowi z Nazaretu. Wsadziłem wielu z ludzi do więzienia. Głosowałem nawet za tym, aby ich zabić. Byłem tak zły, że zamierzałem polować na chrześcijan nawet w Damaszku”. – Slajd 5
6
„Byłem w drodze do Damaszku, mając pozwolenie arcykapłanów na aresztowanie chrześcijan. Około południa ujrzałem światło jaśniejsze od słońca. Błysnęło ono z nieba na mnie i na wszystkich podróżujących ze mną. Wszyscy upadliśmy na ziemię”. – Slajd 6
7
„Wtedy usłyszałem głos mówiący do mnie po aramejsku: Saulu, Saulu, dlaczego mnie prześladujesz? Głupotą jest walczyć przeciwko mnie!”.<br/>Kto ty jesteś? – zapytałem. Wtedy Pan odpowiedział: Ja jestem Jezus, wobec którego jesteś tak okrutny. A teraz wstań. Ukazałem ci się, bo wybrałem cię na mojego sługę. Masz opowiadać innym to, czego się o mnie dowiedziałeś i co ci później pokażę. Chcę, abyś otworzył im oczy, aby odwrócili się od ciemności do światła i od władzy szatana do Boga. Wtedy zostaną im odpuszczone grzechy, a przez wiarę we Mnie staną się częścią świętego ludu Bożego”. – Slajd 7
8
„Królu Agryppo, posłuchałem tego widzenia z nieba. Najpierw głosiłem ludziom w Damaszku, a potem poszedłem do Jerozolimy i do całej Judei. Wreszcie poszedłem do pogan i powiedziałem: Przestańcie grzeszyć i nawróćcie się do Boga, a potem udowodnijcie to, co uczyniliście przez sposób, w jaki będziecie żyli.<br/>Z powodu tego jacyś ludzie pochwycili mnie w świątyni i próbowali zabić”. – Slajd 8
9
Zanim Paweł skończył się bronić, Festus krzyknął: „Pawle, jesteś szalony! Zbyt wiele nauki doprowadziło cię do szaleństwa”.<br/>Jednak Paweł odpowiedział: „Czcigodny Festusie, nie jestem szalony. To, co mówię, jest prawdą”. – Slajd 9
10
Wtedy Paweł rzekł do Agryppy: „Czy wierzysz w to, co powiedzieli prorocy? Wiem, że tak”.<br/>Agryppa zapytał Pawła: „Myślisz, że w tak krótkim czasie zdołasz mnie przekonać, bym został chrześcijaninem?”.<br/>Paweł odpowiedział: „Czy to będzie trwało krótko, czy długo, chciałbym, abyś ty i wszyscy inni, którzy mnie dziś słuchają, stali się tacy jak ja! Oczywiście, z wyjątkiem tych łańcuchów”. – Slajd 10
11
Wtedy król Agryppa, gubernator Festus, Berenike i wszyscy, którzy z nimi byli, wstali. Jednak zanim wyszli, powiedzieli: „Ten człowiek nie jest niczemu winien. Nie zasługuje ani na śmierć, ani na więzienie”.<br/>Agryppa powiedział Festusowi: „Paweł mógłby zostać uwolniony, gdyby nie poprosił o osądzenie go przez rzymskiego cesarza”. – Slajd 11
12
Kapitan Juliusz z cesarskich oddziałów specjalnych został uczyniony odpowiedzialnym za Pawła i innych więźniów, którzy zostali zabrani do Rzymu. W drodze natrafili na gwałtowną burzę. – Slajd 12
13
Statek rozbił się u wybrzeży Malty, ale Bóg uratował Pawła i wszystkich na pokładzie, i udało im się bezpiecznie dopłynąć do brzegu (Dz 28). – Slajd 13
14
Trzy miesiące później Paweł został umieszczony pod strażą na statku płynącym z Malty do portu w Puteoli. Stamtąd został przewieziony lądem do Rzymu, gdzie miał stanąć przed rzymskim cesarzem. – Slajd 14
15
Slajd 15