Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Wysłanie zwiadowców do Kanaanu

Dwunastu zwiadowców zostało wysłanych do Kannanu, aby wybadać tę ziemię.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Po opuszczeniu Egiptu wyzwoleni hebrajscy niewolnicy przemieszczali się przez pustynię do ziemi, którą obiecał im Bóg. Na pustyni Syn zatrzymali się w miejscu nazwanym Kadesz-Barnea. – Slajd 1
2
Pan nakazał Mojżeszowi, aby wybrał 12 mężczyzn, każdego z innego plemienia, i wysłał ich do Kanaanu. – Slajd 2
3
Mojżesz wybrał jednego lidera z każdego plemienia. Imiona tych mężczyzn to: Szammua, Szafat, Kaleb, Jigael, Jozue, Palti, Gaddiel, Gaddi, Ammiel, Setur, Nachbi i Geuel. – Slajd 3
4
Mojżesz kazał im wybadać, czy mieszkańcy Kanaanu są silni czy słabi, jakie są tam miasta – czy to obozowiska, czy twierdze – i jaka jest tam gleba – urodzajna czy jałowa? Zwiadowcy mieli również przynieść trochę owoców tej ziemi. – Slajd 4
5
Zwiadowcy wyruszyli z Kadesz-Barnea przez pustynię Negeb, którą zamieszkiwali Amalekici. – Slajd 5
6
Zobaczyli tam olbrzymów, potomków Anaka. – Slajd 6
7
Potem udali się jeszcze na północ, gdzie mieszkali Chittyci, Jebusyci i Amoryci, obeszli Jezioro Galilejskie i przekroczyli rzekę Jordan, spotykając tam Kananejczyków. – Slajd 7
8
Miasta były ogromne i dobrze obwarowane. – Slajd 8
9
Zwiadowcy doszli aż do miejscowości Rechob, a potem zawrócili. – Slajd 9
10
Kiedy dotarli do doliny Eszkol, ucięli gałąź winorośli z jedną kiścią winogron. – Slajd 10
11
Musiało ją nieść dwóch mężczyzn na drążku. Zabrano też owoce granatu i figi. – Slajd 11
12
Po czterdziestu dniach zwiadowcy wrócili do obozu i donieśli Mojżeszowi: „Przekonaliśmy się, że rzeczywiście ziemia ta opływa w mleko i miód – zobacz, to jej owoce. Jednakże jej mieszkańcy są silni, a miasta obwarowane i bardzo wielkie”. Na tę wieść ludzie zaczęli burzyć się przeciwko Mojżeszowi. Kaleb zaś, jeden ze zwiadowców, starał się ich uciszać, mówiąc: „Mimo wszystko możemy wyruszyć i zdobyć ten kraj. Na pewno potrafimy go opanować!”. – Slajd 12
13
Jednak dziesięciu szpiegów przeciwstawiło się temu: „Nie możemy wyruszać przeciw temu ludowi, gdyż jest silniejszy od nas! Mieszkańcy tej ziemi to wysocy mężczyźni. Widzieliśmy tam też olbrzymów. W porównaniu z nimi jesteśmy jak szarańcza”. – Slajd 13
14
Tej nocy Izraelici narzekali i płakali. Zaczęli się burzyć przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi, mówiąc: „Po co Pan prowadzi nas do tej ziemi? Czy po to tylko, byśmy poginęli w walce, a nasze żony i dzieci stały się łupem nieprzyjaciół?”. Lud chciał też wybrać innego przywódcę, który poprowadzi ich z powrotem do Egiptu. – Slajd 14
15
Wtedy Mojżesz i Aaron padli na twarz przed zgromadzeniem Izraelitów, a dwaj zwiadowcy, Jozue i Kaleb, wstali i powiedzieli: „Kraj, który przeszliśmy, aby go poznać, jest wspaniały! Pan wprowadzi nas do ziemi opływającej w mleko i miód! Tylko nie buntujcie się przeciwko Bogu i nie bójcie się mieszkańców tej ziemi. Pan jest z nami!”. – Slajd 15
16
Jednak całe zgromadzenie gotowe było ich ukamienować. Wtem nad Przybytkiem ukazała się chwała Pana. – Slajd 16
17
Bóg powiedział Mojżeszowi: „Jak długo ten lud nie będzie Mi wierzył mimo wszystkich znaków, jakich dokonałem wśród nich? Wyniszczę ich zarazą i wydziedziczę. Ciebie zaś uczynię ojcem innego narodu, który będzie większy i potężniejszy niż oni”. Ostatecznie Bóg ukarał bunt ludu długoletnią tułaczką po pustyni. 40 lat – jeden rok za jeden dzień, który zwiadowcy spędzili w Ziemi Obiecanej. – Slajd 17
18
Zwiadowcy, którzy przynieśli złe wiadomości, zginęli dotknięci plagą. Tylko Jozue i Kaleb ocaleli, bo zaufali Bogu i wierzyli, że dotrzyma Swych obietnic i odda Izraelowi tę ziemię. – Slajd 18
19
Zbuntowany lud zmienił nagle zdanie i postanowił zaatakować Amalekitów, którzy znajdowali się na północ od ich obozu. Mojżesz ostrzegał ich: „Dlaczego chcecie przekroczyć rozkaz Pana? To wam się nie powiedzie. Nie wyruszajcie, bo Pana nie ma z wami! Zostaniecie pobici przez waszych wrogów”. Jednak lud wyruszył do walki. – Slajd 19
20
Amalekici, wsparci przez Kananejczyków zamieszkujących góry, zeszli na dół, pobili ich i puścili się za nimi w pościg. – Slajd 20
21
Przez następne 40 lat Izraelici wędrowali po pustyni. Wszyscy, którzy zbuntowali się przeciwko Panu, pomarli. Rosło nowe pokolenie, które chciało zaufać Bogu i wziąć w posiadanie Ziemię Obiecaną pod dowództwem Jozuego. – Slajd 21
22
Slajd 22