Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Mojżesz i Morze Czerwone

Lud izraelski pod dowództwem Mojżesza przechodzi przez Morze Czerwone.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Kiedy faraon wypuścił Izraelitów, ci pośpiesznie opuścili Egipt.<br/> – Slajd 1
2
Zabrali ze sobą swój dobytek oraz srebrne i złote przedmioty, które pożyczyli od Egipcjan. – Slajd 2
3
Bóg nie prowadził ich drogą wzdłuż wybrzeża do ziemi, gdzie mieszkali Filistyni. „To dlatego” – powiedział Bóg – „aby nie doszło do bitwy. Izraelici bowiem mogliby się załamać i chcieć powrócić do Egiptu”. Skierował ich na drogę pustynną prowadzącą ku Morzu Czerwonemu. – Slajd 3
4
W ciągu dnia Bóg szedł przed swym ludem w słupie obłoku, który nigdy nie znikał. – Slajd 4
5
Nocą zaś szedł w słupie ognia, aby im oświecać drogę, tak by mogli iść dniem i nocą. – Slajd 5
6
W końcu Bóg zaprowadził ich nad brzeg Morza Czerwonego i tam rozbili obóz. – Slajd 6
7
W tym czasie faraon i pozostali Egipcjanie zaczęli żałować, że wypuścili Izraelitów i pozbyli się swoich niewolników. Stało się więc tak, jak to zapowiedział Pan Bóg Mojżeszowi. – Slajd 7
8
Władca Egiptu kazał zaprząc swój rydwan. Stanął na czele 600 swoich najlepszych rydwanów oraz pozostałych wozów wojennych i puścił się w pogoń za Hebrajczykami. – Slajd 8
9
Kiedy Izraelici dostrzegli goniącą ich armię, wpadli w przerażenie i zaczęli krzyczeć. – Slajd 9
10
Izraelici zaczęli robić wyrzuty Mojżeszowi: „Czy przyprowadziłeś nas tutaj, abyśmy zginęli na pustyni? Wolimy raczej być niewolnikami w Egipcie niż umierać na pustyni”. – Slajd 10
11
„Nie bójcie się!” – odpowiedział Mojżesz. – „Wytrwajcie, a zobaczycie jeszcze dziś, że Bóg was uratuje. Pan będzie walczył za was i już nigdy więcej nie zobaczycie tych Egipcjan”. – Slajd 11
12
Bóg polecił Mojżeszowi: „Powiedz Izraelitom, by ruszyli w drogę. Ty natomiast podnieś swoją laskę, wyciągnij rękę ku morzu i rozdziel je! Synowie izraelscy przejdą środkiem morza po suchym dnie”. Mojżesz wypełnił rozkaz Pana. – Slajd 12
13
W tym czasie słup obłoku przesunął się z przodu na koniec pochodu i znalazł się między obozem Egipcjan a obozem Izraelitów. Tej nocy wśród Egipcjan panowała ciemność, a w obozie izraelskim światłość.<br/> – Slajd 13
14
Kiedy Mojżesz skierował rękę nad morze, Pan zesłał na nie potężny wschodni wiatr. Wody rozstąpiły się, a dno osuszyło się. – Slajd 14
15
Izraelici ruszyli środkiem morza, a wody stały murem po obu ich stronach. – Slajd 15
16
Kiedy Egipcjanie zaczęli ich gonić, Bóg wywołał w ich obozie zamieszanie i zablokował koła rydwanów. – Slajd 16
17
A oni zaczęli krzyczeć: „Uciekajmy przed Izraelem! Ich Bóg walczy po ich stronie przeciw nam, Egipcjanom”. – Slajd 17
18
Bóg kazał Mojżeszowi, aby podniósł swoją rękę nad morze. Już świtało, kiedy masy wód wróciły na swoje miejsce i całkowicie zatopiły wojska faraona. Nikt z Egipcjan nie ocalał. – Slajd 18
19
Wszyscy Izraelici dotarli bezpiecznie na drugi brzeg morza. Teraz wiedzieli, że Bóg dotrzymał obietnicy i uratował ich przed Egipcjanami. Uwierzyli w Pana i zaufali Mojżeszowi. Wiedzieli, że on jest Bożym sługą i najlepszym przywódcą. – Slajd 19
20
Mojżesz i wszyscy uratowani Izraelici zaśpiewali Panu pieśń, dziękując za Jego ratunek. – Slajd 20
21
Także siostra Mojżesza i Aarona – prorokini Miriam oraz pozostałe kobiety wzięły do ręki bębenki i zaczęły wielbić Boga tańcem. – Slajd 21
22
Slajd 22