Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Gedeon walczy z Madianitami

Gedeon ufa Bogu i pokonuje Madianitów mając tylko 300 żołnierzy.
Przekazany przez Moody Publishers
1
Biblia opowiada nam o czasach, kiedy Madianici – niegodziwy i wojowniczy lud – pojawili się jak plaga szarańczy na ziemi Izraela. – Slajd 1
2
Madianici po prostu przejęli władzę nad krajem, a lud izraelski, będąc w mniejszości, opuścił swoje domy i uciekł  na pustynię, ratując życie i pozostawiając większość swojego dobytku wrogom. – Slajd 2
3
Życie na pustkowiu często oznaczało głód i zimno. Izraelici toczyli prawdziwą walkę o byt. Bogaci ludzie stali się biedni, a ci którzy już wcześniej byli biedni, teraz stali się rozpaczliwie biedni. – Slajd 3
4
Izrael jako naród został dotknięty biedą i wołali do Pana, aby wybawił ich z tej nędznej egzystencji. – Slajd 4
5
W Biblii czytamy, że rodzina Gedeona była jedną z najbiedniejszych w Izraelu, a sam Gedeon był najmłodszym synem w tej rodzinie. – Slajd 5
6
To, według starożytnego zwyczaju, czyniło Gedeona najmniej ważnym. Gedeon był więc przyzwyczajony do przyjmowania rozkazów oraz do ciężkiej pracy. – Slajd 6
7
Kiedy anioł Pański powiedział Gedeonowi, że Bóg wybrał go, by wybawił Izraela od Madianitów, jego reakcja była taka, jakiej można się było spodziewać. – Slajd 7
8
„Ja? Ja mam wybawić mój lud od Madianitów?” – Gedeon był pewien, że zaszła jakaś pomyłka. – Slajd 8
9
Gedeon wyjaśnił aniołowi, że jego rodzina jest  biedna, a on, będąc najmłodszym synem, nie jest w ogóle nikim ważnym. – Slajd 9
10
Anioł powiedział jednak Gedeonowi, że nie popełniono żadnego błędu. To on jest tym, którego Bóg wybrał i Bóg mu pomoże, jeśli zrobi to, co mu powiedziano. – Slajd 10
11
Tak więc na podstawie osobistej wiary w Boga, Gedeon zabrał się do dzieła. Pierwszą rzeczą, którą zrobił, było zorganizowanie mężczyzn z Izraela i przygotowanie ich do walki. W sumie było ich 32 tysiące. – Slajd 11
12
Kiedy Bóg powiedział, że to za dużo, Gedeon przemówił do swoich ludzi i rozkazał tym, którzy bali się walczyć, aby opuścili armię i wrócili do domu. – Slajd 12
13
Gedeon dał swoim ludziom wybór, czy chcą walczyć, czy nie i wielu z nich opuściło obóz. Chociaż wiedzieli, że Bóg obiecał zwycięstwo ich wodzowi, widzieli też, że Madianici mieli nad nimi przewagę liczebną cztery do jednego. – Slajd 13
14
Nowa armia Gedeona była o wiele mniejsza niż poprzednio, a jednak była silniejsza. Ci ludzie nie bali się walczyć. Jednak, czy odwaga wystarczy, by pokonać większą liczebnie armię wroga? – Slajd 14
15
Teraz Gedeon miał tylko 10 tysięcy ludzi. I tylko Bóg wiedział, jak taka mała grupa żołnierzy mogłaby pobić o wiele więcej niż dziesięciokrotnie liczniejszą armię wroga. Gedeon zaczynał rozumieć prawdziwe znaczenie zaufania do Boga. – Slajd 15
16
Bóg jednak przygotowywał kolejną próbę wiary Gedeona. Kiedy Gedeon rozmawiał z Panem o wielkości swojej armii, otrzymał zaskakującą odpowiedź, że 10 tysięcy ludzi to wciąż za dużo. Gedeon mógł zrobić tylko jedną rzecz: zaufać i być posłusznym. – Slajd 16
17
Na rozkaz Pana Gedeon przyprowadził swoich ludzi nad wodę i kazał im pić. – Slajd 17
18
Większość z nich uklękła na kolana i piła prosto ze strumienia. Pan powiedział Gedeonowi, by zebrał tych mężczyzn w jedną grupę. – Slajd 18
19
Trzystu pozostałych mężczyzn piło wodę, nabierając ją do rąk. I rzekł Pan: „Przez tych trzystu mężów, którzy nabierają wodę do rąk, wybawię cię i wydam Madianitów w twoje ręce. Pozostali żołnierze niech odejdą”. – Slajd 19
20
Teraz Gedeon stanął w obliczu niewiarygodnego wyzwania: 450 do jednego na korzyść wrogów. Jedno było jasne: Jeśli Pan nie uczyni cudu, Gedeona i jego trzystu ludzi czeka  pewna śmierć. – Slajd 20
21
W obozie Madianitów o północy następowała zmiana warty. Była to głośna sprawa i to stanowiło wspaniałą okazję dla Gedeona. – Slajd 21
22
Podczas gdy Madianici zmieniali wartę, Gedeon i jego ludzie wykonali pierwszą część swojego planu. – Slajd 22
23
Jeśli chodzi o strażników Madianickich, to dla nich wokół ich obozu nie było nic poza pustką nocy. – Slajd 23
24
Nie zdawali sobie sprawy z tego, że Gedeon i jego ludzie skradali się przez tę ciemność z bardzo osobliwą misją, a każdy z nich niósł w jednej ręce gliniany dzban, a w drugiej trąbkę. W każdym dzbanie ukryta była zapalona pochodnia. – Slajd 24
25
W pewnym momencie każdy żołnierz był na swoim miejscu, czekając na sygnał od Gedeona, gotowy zrobić dokładnie to, co ich przywódca. – Slajd 25
26
Wtedy Gedeon zatrąbił na swojej trąbce. – Slajd 26
27
Potem rozbił dzban. – Slajd 27
28
Trzymał wysoko swoją pochodnię i wołał: „Miecz Pana i Gedeona”. – Slajd 28
29
Wokół obozu Madianitów trzystu ludzi robiło to, co zrobił ich przywódca. – Slajd 29
30
Strażnicy Madianitów oniemieli. – Slajd 30
31
W ciągu kilku sekund obóz Madianicki stał się sceną strachu i zamieszania. Madianici myśleli, że jakaś wielka armia wzięła ich z zaskoczenia. – Slajd 31
32
Pomyśleli też, że cały ich obóz musi być otoczony, więc dokąd mogliby uciec? Co powinni zrobić? – Slajd 32
33
Jak stado dzikich zwierząt, w panice, Madianici  rzucili się do ucieczki. – Slajd 33
34
Nagle, pośród całego tego zamieszania, ludzie Gedeona znów zadęli głośno i długo w swoje trąbki. – Slajd 34
35
Wtedy w armii Madianitów stała się dziwna rzecz. – Slajd 35
36
Każdy człowiek zwrócił się przeciwko drugiemu  i zaczęli walczyć między sobą, bo Pan sprawił, że tak się stało. – Slajd 36
37
Gedeon wypędził Madianitów z ziemi Izraela i nigdy już do niej nie powrócili. Pan dał Gedeonowi to wspaniałe zwycięstwo, ponieważ wierzył on Bogu na tyle, żeby było to możliwe. – Slajd 37
38
Gedeon nauczył się, że gdy chodzi o Boga, to wiara i czyny idą w parze, a co ważniejsze, nauczył się, że jeden człowiek pomnożony przez Bożą moc równa się zwycięstwu, bez względu na przeciwności losu. Biblia mówi w Liście do Filipian 4:13: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia”. – Slajd 38
39
Slajd 39