Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Dawid i król Saul

Dawid oszczędza życie króla Saula, który próbuje go zabić.
Przekazany przez Moody Publishers
1
W Księdze Samuela, w Starym Testamencie, czytamy o królu, który zrobił bardzo niemądrą rzecz. – Slajd 1
2
Król Saul, władca ziemi izraelskiej, odwrócił się od Boga i w efekcie stał się udręczony oraz bardzo smutny. Nie chciał jeść ani spać, a jego słudzy nie potrafili go zadowolić. – Slajd 2
3
Król Saul stał się przykładem tego, jak nieszczęśliwy może być człowiek, który zdecyduje się usunąć Boga ze swojego życia. Lud izraelski był bardzo zaniepokojony stanem swojego władcy i wtedy ktoś zaproponował, żeby rozweselić go muzyką. – Slajd 3
4
Ktoś inny zasugerował, żeby posłać po Dawida, syna Jessego, który potrafił grać pięknie na swojej harfie. – Slajd 4
5
Dawid był pasterzem i znaczną część swego chłopięcego życia spędził na polu, opiekując się owcami swego ojca. – Slajd 5
6
Teraz został postawiony przed królem i okazało się, że gdy Dawid grał na harfie, król Saul poczuł się spokojniejszy. – Slajd 6
7
Biblia mówi nam, że muzyka dobrze wpłynęła na Saula i wkrótce poczuł się lepiej. Dawid zaś stał się wielkim ulubieńcem na dworze króla. – Slajd 7
8
Dawid ufał Bogu i szczerze wierzył, że jeśli Bóg jest z nim, to żaden człowiek nie może stanąć przeciwko niemu. Czy pamiętasz historię Dawida i Goliata? – Slajd 8
9
Ten olbrzym z armii filistyńskiej nawoływał, by ktoś z ziemi izraelskiej odważył się i walczył z nim. – Slajd 9
10
Dawid wyszedł na spotkanie tego olbrzyma, uzbrojony jedynie w procę i wiarę w Boga. Biblia mówi, że wziął pięć gładkich kamieni ze strumienia i włożył jeden z nich do swojej procy... – Slajd 10
11
...A potem posłał ten kamień w kierunku Goliata. – Slajd 11
12
Kamień trafił olbrzyma w sam środek czoła. – Slajd 12
13
Potężny Goliat, chluba filistyńskiej armii, upadł na ziemię jak długi. – Slajd 13
14
Filistyni byli pewni swojego zwycięstwa nad Izraelem, ale oto ich bohater nie żył, więc stracili ochotę do walki. – Slajd 14
15
Tak, Dawid odniósł wielkie zwycięstwo – nie w swojej sile, lecz w sile Pana. Zaś lud izraelski pokochał tego pasterza za jego służbę dla ojczyzny. – Slajd 15
16
Jednak król Saul był niezadowolony z tego, że Dawid jest tak bardzo ceniony. Był zazdrosny o jego popularność, a im więcej o tym myślał, tym bardziej się złościł. – Slajd 16
17
Piękna muzyka nie była już dla króla źródłem pociechy. Jego serce wypełniła nienawiść. – Slajd 17
18
Pewnego dnia król uznał, że to wszystko zaszło już za daleko. Wymyślił sposób, aby położyć temu kres. – Slajd 18
19
Dawid ledwie uniknął śmierci, gdy Saul z całej siły rzucił w niego włócznią. – Slajd 19
20
Zdając sobie sprawę z tego, że król Saul nienawidził go na tyle, że chce go zabić, Dawid wiedział, że musi uciekać, by ratować swoje życie. – Slajd 20
21
I uciekł z pałacu, zanim strażnicy zdążyli go zatrzymać. Ale dokąd? – Slajd 21
22
Dokąd Dawid mógł się udać, aby uciec przed władcą swojego kraju? – Slajd 22
23
Puszcza może nie wydawać się niektórym ludziom bezpiecznym terenem, ale dla pasterza było to miejsce, gdzie czuł się jak w domu. – Slajd 23
24
Dawid wraz z kilkoma wiernymi przyjaciółmi ukrył się przed królem w jaskini na zboczu wzgórza. – Slajd 24
25
Król Saul postanowił jednak, że Dawid musi zginąć i wkrótce rozpoczęto przygotowania do wytropienia go. – Slajd 25
26
Jednak odnalezienie Dawida okazało się ponad siły króla, więc wrócił do pałacu z pustymi rękoma. Gdy niebezpieczeństwo minęło, Dawid padł na kolana, by podziękować Bogu za to, że go chronił. Poprosił też swego niebiańskiego Ojca, by prowadził go i kierował nim w dniach, które miały nastąpić. Bóg powiedział Dawidowi, by zebrał małą armię. – Slajd 26
27
I Dawid zrobił tak, jak mu Bóg nakazał. Zebrał 600 mężczyzn. Różnili się oni wzrostem i posturą, byli ubrani w różnego rodzaju zbroje. Nikt nigdy by nie przypuszczał, że ci ludzie mogą stanąć przeciwko armii króla Saula. – Slajd 27
28
Armia Saula była dobrze wyposażona, świetnie wyszkolona i znacznie przewyższała liczebnie 600 ludzi Dawida. – Slajd 28
29
Saul, patrząc na swoje wojska, był pewny zwycięstwa. Wszystko układało się dla niego korzystnie. Tym razem Dawid mi nie umknie – myślał. – Slajd 29
30
Jednak, żeby pokonać wroga, trzeba go znaleźć. A król miał z tym wielkie trudności. – Slajd 30
31
Po pewnym czasie był zmęczony i chciał odpocząć. Postanowił, że odpocznie w jaskini. – Slajd 31
32
W tej samej jaskini, gdzie ukrywał się Dawid i jego ludzie. Król wszedł prosto do ich kryjówki! – Slajd 32
33
Był bardzo zmęczony i zapomniał o czujności. – Slajd 33
34
Nie zdawał sobie sprawy z tego, że Dawid i jego ludzie obserwują go. – Slajd 34
35
Co za okazja! Oto ich wróg leżał bezbronny u ich stóp. – Slajd 35
36
Ludzie Dawida spojrzeli na swego przywódcę, który już dobył miecza. Dla nich było to oczywiste, żeby zaszczyt zabicia Saula przypadł właśnie jemu. – Slajd 36
37
Ale ku ich zdumieniu, zamiast zabić Saula, Dawid po prostu odciął róg jego szaty. Odmówił zabicia Saula, ale chciał, by król wiedział, że jego życie zostało oszczędzone. – Slajd 37
38
Przy innej okazji, ludzie Dawida poinformowali go, że Saul i jego ludzie śpią przy otwartym ognisku. – Slajd 38
39
Tym razem błagali swego przywódcę, by zabił niegodziwego króla. Dawid szukał w swoim sercu odpowiedzi na pytanie, co Pan chce, aby zrobił. – Slajd 39
40
Jeden z ludzi Dawida sam chciał zająć się tą sprawą. Wiedział, co należy zrobić, nawet jeśli jego przywódca nie wiedział. Dawid jednak powstrzymał go, mówiąc, że król nie może zostać zabity. – Slajd 40
41
Zamiast zabić króla, Dawid chciał, aby Saul wiedział, że po raz kolejny jego życie zostało oszczędzone. – Slajd 41
42
Zabrano włócznię króla i jego dzban z wodą, aby król wiedział, że ktoś był tuż przy nim. – Slajd 42
43
Kiedy król Saul i jego ludzie obudzili się z głębokiego snu, który Bóg na nich zesłał, usłyszeli okrzyki ludzi Dawida. – Slajd 43
44
Po drugiej stronie drogi zobaczyli Dawida i jego ludzi, którzy pokazali im włócznię i królewski dzban z wodą. – Slajd 44
45
Saul czuł się upokorzony. Jakimże okazał się być żołnierzem! Po raz kolejny Dawid mógł go zabić, ale postanowił być posłuszny Bogu i oszczędzić jego życie. – Slajd 45
46
W Księdze Psalmów czytamy, dlaczego Dawid tak postąpił: „Wznoszę oczy ku górom: Skąd nadejdzie mi pomoc? Pomoc nadejdzie od PANA,<br/>który stworzył niebo i ziemię” (por. Ps 121:1–2). – Slajd 46
47
Slajd 47