Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa

Ukrzyżowanie Jezusa i złożenie Jego ciała do grobu.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Rzymianie przymusili Jezusa, aby niósł swój krzyż. To samo musieli zrobić dwaj zbrodniarze, których skazano na śmierć. Zostali wyprowadzeni z Jerozolimy na ukrzyżowanie. Towarzyszył im tłum, wśród którego były kobiety opłakujące Jezusa. – Slajd 1
2
Wcześniej Jezusa bito i znęcano się nad Nim, dlatego był już bardzo osłabiony i upadł. Żołnierze zmusili jednego mężczyznę z tłumu, Szymona pochodzącego z Cyreny w Afryce Północnej, aby niósł krzyż Jezusa. – Slajd 2
3
Żołnierze wyprowadzili skazanych z miasta do miejsca zwanego Golgota (albo inaczej Trupia Czaszka). Tam ich przybito gwoździami do krzyży. Krzyż Jezusa znajdował się pośrodku. Była wtedy godzina dziewiąta rano. – Slajd 3
4
Żołnierze rozdzielili szaty Jezusa między sobą. Wzięli też tunikę Jezusa, która nie była szyta, ale cała od góry tkana. Ustalili zatem, że nie będą jej rozcinać, ale rzucą o nią losy. Tak wypełniło się Pismo, które mówi: „Podzielili między siebie moje szaty, a o moją suknię rzucali losy” (Ps 22:19). – Slajd 4
5
Przechodzący obok ludzie przeklinali Go, kręcili głowami i drwili: „Skoro potrafisz zburzyć świątynię i w trzy dni ją odbudować, to uratuj siebie samego! Jeśli jesteś Synem Bożym, to zejdź z krzyża!”. – Slajd 5
6
Podobnie arcykapłani, nauczyciele Prawa i starszyzna z pogardą powtarzali: „Innych ratował, a siebie nie może. Jeśli jest królem Izraela, to niech zejdzie z krzyża, a uwierzymy w Niego!”. – Slajd 6
7
Również jeden z ukrzyżowanych złoczyńców urągał Mu: „Skoro jesteś Chrystusem, uratuj siebie i nas!”. Drugi natomiast upomniał go: „Czy ty się Boga nie boisz? Wymierzono ci przecież tę samą karę. My jednak sprawiedliwie zostaliśmy ukarani, bo zasłużyliśmy na to, ale On niczego złego nie zrobił”. A potem dodał: „Jezu, wspomnij o mnie, gdy przyjdziesz do swego Królestwa”. Jezus mu odpowiedział: „Zapewniam cię, że jeszcze dziś będziesz ze Mną w raju”. <br/> – Slajd 7
8
Gdy dochodziła dwunasta w południe zapadła ciemność, która okrywała całą ziemię aż do piętnastej . – Slajd 8
9
A około piętnastej Jezus głośno zawołał: „Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś?”. A potem jeszcze: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam Mojego ducha”. I po tych słowach umarł. – Slajd 9
10
Dowódca i jego żołnierze pilnujący skazańców, widząc jakie zjawiska towarzyszyły śmierci Jezusa, przerazili się i stwierdzili: „Ten człowiek rzeczywiście był Synem Boga!”. – Slajd 10
11
Ponieważ zbliżał się wieczór, a następnego dnia był sabat, Piłat zgodził się, aby skazańcy szybciej umarli i wydal rozkaz, aby połamano im nogi. Żołnierze złamali więc golenie zbrodniarzom, którzy wisieli obok Jezusa. Kiedy podeszli do Jezusa, stwierdzili, że już nie żyje, więc nie łamali Mu nóg. Jeden z żołnierzy natomiast włócznią przebił Jego bok i wtedy wypłynęła krew oraz woda. W ten sposób wypełniło się proroctwo: „Kość Jego nie będzie złamana” (Psalm 34:21) oraz „Będą patrzeć na Tego, którego przebili” (Zachariasza 12:10). – Slajd 11
12
Potem pewien dobry i szanowany członek Najwyższej Rady, Józef z Arymatei, poprosił Piłata, aby mógł pochować Jego ciało. I namiestnik zgodził się na to. – Slajd 12
13
Józef zdjął ciało Jezusa z krzyża, owinął w płótno i złożył w wykutym w skale grobowcu. – Slajd 13
14
Wejście do grobu zasunięto ogromnym kamieniem. Faryzeusze pamiętali zapowiedzi Jezusa, że zmartwychwstanie trzeciego dnia, dlatego prosili Piłata, aby postawił przy grobie strażników. – Slajd 14
15
Grób Jezusa został więc zapieczętowany i pilnowany przez żołnierzy. – Slajd 15
16
Slajd 16