Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Jehoszafat i Achab ignorują Bożą wiadomość

Jehoszafat posłuchał rady fałszywego proroka zamiast ostrzeżenia proroka Bożego.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Król Jehoszafat miał wielkie bogactwa i był szanowany. Jednak popełnił błąd, zawierając sojusz z królem Achabem i królową Izebel, którzy rządzili Północnym Królestwem Izraela i oddawali cześć fałszywym bożkom. – Slajd 1
2
Między córką króla Achaba – Atalią – i synem Jehoszafata – Joramem – zostało zawarte małżeństwo. – Slajd 2
3
Dziewięć lat później król Achab zaprosił króla Jehoszafata na ucztę do Samarii, stolicy swojego królestwa. Wiele bydła i owiec zostało zabitych na tę okazję. – Slajd 3
4
Na uczcie król Achab zapytał króla Jehoszafata: „Czy wyruszysz ze mną na wojnę, żeby podbić Ramot w Gileadzie?”. – Slajd 4
5
Ramot w Gileadzie było miastem leżącym w kraju Aram, w paśmie górskim na wschód od rzeki Jordan. Jehoszafat odpowiedział: „Moi ludzie są twoimi ludźmi, a moje konie są twoimi końmi, ale najpierw wysłuchajmy rady Boga”. – Slajd 5
6
Achab wezwał około 400 swoich fałszywych proroków i zapytał: „Czy powinienem wyruszyć na wojnę przeciwko Ramot w Gileadzie, czy powinienem z tego zrezygnować?”. – Slajd 6
7
„Wyrusz – odpowiedzieli prorocy. – Bóg wyda to miasto w twoje ręce”. Ich przywódca – Sedekiasz – zrobił sobie rogi z żelaza i powiedział: „Bóg mówi, że będziesz bódł Aramejczyków aż zostaną zniszczeni”. Jehoszafat nie był przekonany i zapytał: „Czy nie ma już proroków Boga, których mógłbym zapytać?”. – Slajd 7
8
„Jest jeszcze jeden prorok Boży, znany jako Micheasz – odpowiedział Achab – ale nienawidzę go, ponieważ nigdy nie przepowiada mi nic dobrego, tylko złe rzeczy”. Jechoszafat uparł się, żeby wezwać Micheasza. – Slajd 8
9
Została wysłana wiadomość, żeby Micheasz przybył do króla. – Slajd 9
10
Posłańcy poradzili prorokowi: „Wszyscy inni prorocy przewidzieli, że król odniesie sukces. Potwierdź to, co oni powiedzieli”. – Slajd 10
11
Jednak Micheasz powiedział: „Jak żyje Pan, powiem tylko to, co powie mi Bóg”. – Slajd 11
12
Kiedy prorok Boży przybył, król zapytał go: „Micheaszu, czy powinienem wyruszyć na wojnę przeciwko Ramot w Gileadzie, czy nie?”. – Slajd 12
13
Prorok odpowiedział kpiąco: „Zaatakuj i zwyciężysz, bo Bóg odda to miasto w twoje ręce”. – Slajd 13
14
Król powiedział mu: „Ile razy mam ci kazać przysięgać, żebyś mówił mi tylko prawdę w imieniu Pana?”. Wtedy Micheasz przekazał królowi prawdziwą wiadomość od Boga. – Slajd 14
15
„Widziałem Izraela rozproszonego na wzgórzach jak owce bez pasterza. Słyszałem, jak Bóg powiedział: »Ci ludzie nie mają pana. Niech każdy wraca do swojego domu w pokoju«”. Achab powiedział Jehoszafatowi: „Czy nie powiedziałem ci, że on nigdy nie przepowiada mi niczego dobrego, tylko przynosi złe wiadomości?”. – Slajd 15
16
Micheasz mówił dalej: „Widziałem Boga siedzącego na tronie pośród zastępów niebieskich i ktoś zapytał: »Kto zwabi Achaba, żeby zaatakował Ramot w Gilead i zginął tam«? W końcu jeden duch zaproponował, że skusi króla, oszukując jego proroków. Bóg ogłosił, że czeka cię katastrofa”. – Slajd 16
17
Sedekiasz, przywódca fałszywych proroków Achaba, podszedł do Micheasza i uderzył go w twarz. – Slajd 17
18
„Którędy odszedł ode mnie duch Pana, żeby mówić z tobą?” – zapytał. Micheasz odpowiedział: „Zobaczysz to w dniu, kiedy będziesz się chował w kryjówce”. – Slajd 18
19
Achab rozkazał, żeby Micheasz został wtrącony do więzienia i karmiony tylko chlebem i wodą, dopóki nie wróci bezpiecznie z wojny. Micheasz powiedział wtedy: „Jeżeli powrócisz żywy, to znaczy, że Bóg nie mówił przeze mnie”. I dodał jeszcze: „Słuchajcie wszyscy ludzie!”. – Slajd 19
20
Król Jechoszafat podjął niemądrą decyzję i zignorował Boże ostrzeżenie przekazane przez Micheasza. Połączył swoje wojska z wojskami króla Achaba i wyruszył, żeby zaatakować Ramot w Gileadzie. Zgodził się nawet na plan, według którego Achab miał się przebrać i walczyć jak zwykły żołnierz, a Jechoszafat miał mieć na sobie królewskie szaty. – Slajd 20
21
Król Aramu rozkazał swoim trzydziestu dwom dowódcom rydwanów: „Nie walczcie z nikim ani małym, ani wielkim, tylko z samym królem Izraela”. Kiedy ci dowódcy zobaczyli Jechoszafata w królewskich szatach, zaatakowali go, ponieważ myśleli, że to król Achab. – Slajd 21
22
Kiedy Jechoszafat wydał okrzyk, uświadomili sobie, że to nie Achab i przestali go atakować. – Slajd 22
23
Achab w przebraniu myślał, że jest bezpieczny, ale przypadkowo wystrzelona strzała trafiła go w miejsce, gdzie łączyły się dwie części jego zbroi. Bitwa ciągnęła się przez cały dzień i przez ten czas król stał podparty w swoim rydwanie. Krew z jego rany spływała na deski rydwanu. Tego wieczoru król umarł. Ciało Achaba zostało zabrane z powrotem do Samarii. <br/>(Jego rydwan został umyty nad sadzawką i psy zlizywały z niego krew, dokładnie tak, jak przepowiedział Eliasz, kiedy Achab zamordował Nabota i ukradł jego winnicę – 1 Królewska 21:24). – Slajd 23
24
Bitwa była przegrana, ale król Jechoszafat wrócił bezpiecznie do swojego pałacu w Jerozolimie. – Slajd 24
25
Prorok Jehu wyszedł mu na spotkanie i zapytał: „Czy nie pomogłeś złym ludziom, którzy nienawidzą Boga? Z tego powodu Boży gniew jest nad tobą. Jednak jest w tobie też dobro, ponieważ kazałeś zniszczyć wszystkie posągi bożków i swoim sercem szukasz Boga”. – Slajd 25
26
Król wyciągnął wnioski z tego wydarzenia i ponownie wyruszył, żeby nakłonić ludzi mieszkających w Judzie i na wzgórzach Efraima do powrotu do Boga. – Slajd 26
27
Wyznaczył sędziów w każdym z obronnych miast Judy, żeby rozstrzygali spory według Bożego prawa, uczciwie i sprawiedliwie, oraz zakazał przekupstwa. – Slajd 27
28
Lewici zostali wyznaczeni, żeby pomagać ludziom w zrozumieniu i posłuszeństwie Bożemu prawu. – Slajd 28
29
Ludzie zostali ostrzeżeni, że nieposłuszeństwo Bogu ściągnie na nich Jego gniew. Król Jechoszafat przekonał się na własnej skórze, że nie jest mądrze słuchać ludzi, którzy namawiają do ignorowania tego, co mówi Bóg. – Slajd 29
30
Slajd 30