Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Jakub powraca do Kanaanu

Jakub powraca do Kanaanu, ale Laban goni go.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Po długim czasie Jakub i Rachela doczekali się dziecka, któremu dali na imię Józef. – Slajd 1
2
Jakub powiedział Labanowi, że chce wrócić do swojego ojczystego kraju, do Kanaanu. Laban wiedział, że Jakub wykonuje wspaniałą pracę, pilnując jego owiec i bydła, dlatego nie chciał go stracić. „Ustal zapłatę za swoją pracę, a ja ci zapłacę” – powiedział. – Slajd 2
3
Jakub odpowiedział: „Pozostanę u ciebie, jeśli pozwolisz mi obejść twoje stada i wydzielić wszystkie jagnięta i koźlęta cętkowane i łaciate, oraz wszystkie owce czarne – niech to będzie moja zapłata”. Laban zgodził się na to.<br/> – Slajd 3
4
Wtedy Jakub naciął świeżych gałęzi z topoli, migdałowca i platanów, usunął z nich część kory i umieścił je w żłobach i poidłach. Kiedy zwierzęta przychodziły się napić, parzyły się ze sobą, a potem miały pręgowane, cętkowane i łaciate małe. Te zaś zgodnie z umową należały do Jakuba. – Slajd 4
5
Jakub wydzielił dla siebie osobne stado, które z każdym dniem stawało się silniejsze i większe niż to, które należało do Labana. W ten sposób Jakub bardzo się wzbogacił, miał też wielu służących. – Slajd 5
6
Synowie Labana zaczęli się przeciwko temu burzyć. Jakub zauważył też, że Laban nie traktuje go już tak przyjaźnie jak kiedyś. – Slajd 6
7
Wtedy Pan powiedział do Jakuba: „Wróć do ziemi swoich ojców, a ja będę z tobą”. Również Rachela i Lea zgadzały się z tym, że należy opuścić ojca. Wsiedli więc na wielbłądy, zabrali swoje stada i wyruszyli w drogę. Nie powiedzieli jednak o tym Labanowi. Zanim wyruszyli, Rachela zabrała bożki domowe swojego ojca. – Slajd 7
8
Trzy dni później Laban dowiedział się o ucieczce Jakuba. Natychmiast wszczął pościg. – Slajd 8
9
Jakub rozbił swoje namioty na pogórzu Gilead. Po siedmiu dniach Laban dogonił go. Jednak nocą, we śnie, Bóg przestrzegł Labana, aby uprzejmie rozmawiał z Jakubem. – Slajd 9
10
Kiedy Laban dogonił Jakuba, zapytał: „Dlaczego mnie oszukałeś i uciekłeś? Nie pozwoliłeś nawet, abym ucałował moich wnuków i pożegnał się z córkami”. – Slajd 10
11
„I dlaczego ukradłeś moje bożki?”. Jakub odpowiedział, że nie pożegnał się z nim ze strachu, ponieważ przypuszczał, że nie pozwoli mu odjechać. Co zaś do bożków, to nie wiedział, że Rachela je zabrała, więc powiedział: „Ten, u którego znajdziesz bożki, niech umrze!”. – Slajd 11
12
Laban rozpoczął przeszukiwanie namiotów Jakuba, Lei i służących, ale nic nie znalazł. Rachela tymczasem wzięła figurki, włożyła je pod siodło na wielbłądzie i usiadła na nim. Kiedy Laban szukał w jej namiocie, powiedziała: „Wybacz, mój panie, że nie wstanę przed tobą. Mam akurat dolegliwość kobiecą”. Laban więc nie znalazł swoich bożków. – Slajd 12
13
Wtedy Jakub bardzo się zezłościł i powiedział: „Czy znalazłeś te ukradzione bożki?! Ciężko u ciebie pracowałem i postępowałem z tobą uczciwie. Moją krzywdę i trud dostrzegł Bóg i dlatego ostatniej nocy cię ostrzegł”. – Slajd 13
14
Laban odpowiedział: „To wszystko, co widzisz, jest moje, ale co mogę zrobić? Zawrzyjmy przymierze!”. Na znak przymierza nazbierano kamieni, ułożono z nich kopiec i urządzono przy nim ucztę. – Slajd 14
15
Laban i Jakub obiecali sobie, że nie przejdą obok tego kopca i nie zbliżą się do siebie ze złymi zamiarami. Taką przysięgę złożyli, powołując się na imię Boga. Jakub złożył tam również ofiarę Bogu. Następnego dnia Laban ucałował swoje córki i wnuków, pobłogosławił ich i odszedł. – Slajd 15
16
Slajd 16