Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Król Ezechiasz i najazd Asyryjczyków

Król Ezechiasz wiernie służy Bogu i prosi Go o ratunek z ręki Asyryjczyków.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Zanim Ezechiasz został królem Państwa Południowego – Judy, ludzie byli nieposłuszni Bogu i czcili bożki. – Slajd 1
2
Kiedy Ezechiasz objął władzę, miał 25 lat. Jego siedziba była w Jerozolimie. Od początku swojego panowania postanowił on słuchać Boga i żyć zgodnie z Jego przykazaniami. – Slajd 2
3
Rozkazał całkowicie zburzyć ołtarze zbudowane dla bożków. Zniszczył również miedzianego węża, którego sporządził Mojżesz, bo ludzie nawet temu oddawali cześć. – Slajd 3
4
Polecił także zburzyć słupy postawione ku czci bogini Aszery. – Slajd 4
5
W pierwszym miesiącu panowania Ezechiasza rozkazał otworzyć bramy świątyni i naprawić je. Lewitom zaś polecił, aby poświęcili siebie i świątynię Pańską i usunęli z niej wszystko, co nieczyste. Oczyszczanie świątyni ze wszystkich rzeczy nieczystych i przygotowanie jej do kultu zabrało im 16 dni. – Slajd 5
6
Następnie król zebrał naczelników miasta i udał się do świątyni, aby złożyć Bogu ofiarę. Podobnie jak za czasów króla Dawida, lewici wielbili Boga grą na cymbałach, lutniach, cytrach i trąbach. Król i dostojnicy izraelscy uklękli i złożyli pokłon wielbiąc Pana pieśnią. Wszyscy cieszyli się, że służba w świątyni została przywrócona. Król rozesłał posłańców po całym Izraelu i Judzie z zaproszeniem na obchody święta Paschy. W następnym miesiącu w Jerozolimie zgromadził się wielki tłum. Była to bardzo radosna uroczystość i Bóg wysłuchał ich modlitw. Ludzie niszczyli we wszystkich miastach Judy ołtarze postawione bożkom, a potem wszyscy wrócili do swoich domów. – Slajd 6
7
W czwartym roku panowania Ezechiasza Państwo Północne – Izrael, rządzone przez króla Ozeasza, najechał król asyryjski Salmanassar. Bóg ostrzegał Żydów, że jeżeli nie przestaną czcić bożków i nie nawrócą się do Niego, staną się niewolnikami Asyryjczyków. – Slajd 7
8
Asyryjczycy oblegali Samarię, po trzech latach zdobyli ją i tak jak zapowiedział Bóg, Izraelici zostali uprowadzeni do Asyrii. – Slajd 8
9
Dziesięć lat później Asyryjczycy powrócili, aby podbić Państwo Południowe. Jego królem był właśnie Ezechiasz. Asyryjczycy zdobywali miasto za miastem. – Slajd 9
10
Właśnie oblegali Lakisz i król Ezechiasz zdawał sobie sprawę z tego, że następnym celem tej potężnej armii wroga będzie Jerozolima. Dlatego rozkazał naprawić mury miasta i przygotować się do walki. Wysłał też do króla asyryjskiego wiadomość: „Popełniłem błąd sprzymierzając się z Egiptem! Zostaw mnie w spokoju, a zapłacę tyle, ile na mnie nałożysz”. – Slajd 10
11
Król asyryjski zażądał 300 talentów (ok. 11 ton) srebra i 30 talentów (ok. 1100 kg) złota. Wtedy Ezechiasz przekazał mu całe srebro i złoto, które znajdowało się w pałacu królewskim i w świątyni. – Slajd 11
12
Król asyryjski Sennacheryb odebrał kosztowności, ale nie opuścił Judy. – Slajd 12
13
Wprost przeciwnie, wysłał z Lakisz do Jerozolimy, do króla Ezechiasza, głównego dowódcę swoich wojsk, przełożonego urzędników i kanclerza wraz z potężnym wojskiem. Oni zaś głośno obwieścili swoje żądania. Wtedy Ezechiasz zachęcał swoich podwładnych: „Bądźcie mężni i odważni! Nie dajcie się zastraszyć i nie bójcie się ani króla asyryjskiego, ani jego wielkiej armii, bo z nami jest ktoś większy i potężniejszy”. – Slajd 13
14
Z miasta wyszli do Asyryjczyków: Eliakim, syn Chilkiasza, zarządca pałacu, pisarz Szebna i kanclerz Joach, syn Asafa. Asyryjczycy przemawiali głośno po hebrajsku, aby wszyscy, którzy byli na murach, mogli to usłyszeć: „Powiedzcie Ezechiaszowi: »Na kim polegasz, że czujesz się tak bezpiecznie? Rzucasz słowa na wiatr, tymczasem ja mam za sobą i radę, i wojsko potrzebne do prowadzenia wojny. W kim pokładasz takie nadzieje, że zbuntowałeś się przeciwko mnie?«”. Dostojnicy hebrajscy, którzy zostali wysłani do rozmów, poprosili Asyryjczyków, aby nie mówili po hebrajsku w obecności ludu na murze. Oni jednak odmówili. – Slajd 14
15
I zawołali tak: „Posłuchajcie, co mówi wielki władca, król Asyrii: »Nie dajcie się oszukać Ezechiaszowi. On na pewno nie zdoła uwolnić was z mojej ręki! Nie wierzcie mu, gdy wam mówi, że możecie liczyć na Pana. Czy bogowie innych narodów wydarli z rąk króla asyryjskiego ich ziemie?«”. A cały lud milczał, nie odpowiadając ani jednym słowem, ponieważ król wydał już wcześniej taki rozkaz. Urzędnicy Ezechiasza powrócili do króla smutni, w rozdartych ubraniach i donieśli mu, co usłyszeli od Asyryjczyków. – Slajd 15
16
Gdy usłyszał to Ezechiasz, rozdarł swoje szaty, ubrał wór pokutny i poszedł do świątyni. Posłał też swoich urzędników do proroka Izajasza, a ten odpowiedział: „Tak mówi Pan: »Nie bój się tych słów, które słyszałeś, a którymi lżyli mnie pachołkowie króla asyryjskiego. Ja tak wpłynę na niego, że gdy usłyszy pewną wiadomość, powróci do swojej ziemi i tam zginie od miecza«”. – Slajd 16
17
Tak jak zapowiedział Izajasz, król Sennacheryb usłyszał o królu etiopskim, który wyruszył, by z nim walczyć. Jednak zuchwały król posłał do Ezechiasza taką wiadomość: „Niechaj cię nie zwodzi Bóg twój, na którym polegasz. Czy bogowie uratowali te narody, które wytępili moi ojcowie?”. Kiedy Ezechiasz przyjął list od posłańców i przeczytał go, udał się do świątyni, rozwinął go przed Panem i tak się modlił: „Zwróć uwagę, Panie, na te słowa Sennacheryba, które przysłał, aby urągać Bogu żywemu. Teraz więc, Panie, Boże mój, wybaw nas proszę z jego ręki. Niech poznają wszystkie królestwa ziemi, że jedynie Ty jesteś Bogiem”. – Slajd 17
18
Wtedy prorok Izajasz posłał do Ezechiasza taką wiadomość: „Król asyryjski nie wejdzie do tego miasta ani nie wypuści na nie strzały, nie wystąpi przeciwko niemu z tarczą i nie usypie przeciw niemu żadnego wału”. – Slajd 18
19
„Do tego miasta nie wkroczy – mówi Pan – Ja je osłonię i ocalę”. – Slajd 19
20
Tej samej nocy wyszedł anioł Pana i zgładził w obozie asyryjskim 185 tys. wojowników. Kiedy ludzie wstali rano, widzieli dookoła same trupy. Wtedy król Sennacheryb kazał zwinąć obóz i wrócił do Niniwy. – Slajd 20
21
Pewnego dnia, kiedy król Sennacheryb modlił się w świątyni swego boga Nisroka, jego synowie Adramelek i Sareser zabili go mieczem. Król Ezechiasz zaś rządził Judą przez 29 lat, był posłuszny Bogu i służył Mu.<br/> – Slajd 21
22
Slajd 22