Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Ognisty piec

Meszak, Szadrak i Abed-Nego za posłuszeństwo Bogu zostali wrzuceni do rozpalonego pieca.
Przekazany przez Moody Publishers
1
Król Nebukadnessar był potężnym władcą rozległego imperium babilońskiego – Slajd 1
2
Na dworze królewskim przebywali ludzie z wielu różnych narodów, które zostały podbite. Ludzie ci zostali wybrani, aby pomóc królowi Nebukadnessarowi rządzić jego imperium. – Slajd 2
3
Pewnego dnia król Nebukadnessar wezwał do siebie władców różnych prowincji. Patrzył, jak zbierają się w jego pałacu królewskim. To była wyjątkowa okazja i nikt nie odważyłby się nie przyjść. – Slajd 3
4
Król wstał. Nadeszła wielka chwila. – Slajd 4
5
Muzycy zadęli w trąby. – Slajd 5
6
Herold, którego zadaniem było ogłoszenie rozkazu królewskiego, wystąpił naprzód z wielkim zwojem w rękach. – Slajd 6
7
Dowódcy, książęta i urzędnicy stali w milczeniu, czekając na rozkaz królewski. – Slajd 7
8
„Rozkazuję wam, narody, plemiona i języki” – rozpoczął herold. Potem powiedział o wielkim posągu, który król wykonał na swoje podobieństwo. – Slajd 8
9
Posąg miał 30 metrów wysokości i był wykonany ze złota. To miał być ich bóg. Na dźwięk instrumentów muzycznych wszyscy mieli się pokłonić i oddać cześć złotemu posągowi. – Slajd 9
10
Następna rzecz, jaką usłyszeli, wzbudziła strach w sercach najodważniejszych ludzi: „Każdy, kto nie upadnie i nie odda pokłonu wizerunkowi króla, zostanie natychmiast wrzucony do rozpalonego pieca”. – Slajd 10
11
Kiedy więc zabrzmiały instrumenty muzyczne… – Slajd 11
12
… Ludzie upadli i oddali cześć złotemu posągowi, tak jak nakazał król. – Slajd 12
13
Dwóch Chaldejczyków, którzy byli blisko siebie, oddawało cześć temu posągowi. Nagle jeden z nich zobaczył coś, co go zdumiało. Szarpnął więc za szatę drugiego, starając się zwrócić jego uwagę. – Slajd 13
14
„Spójrz – powiedział Chaldejczyk. – Jest tak, jak myśleliśmy. Ci trzej się nie kłaniają. Odmawiają czczenia złotego posągu”. – Slajd 14
15
Chaldejczyk miał rację. Trzej młodzi książęta, władcy samej stolicy, otwarcie sprzeciwiali się królowi. – Slajd 15
16
Ci trzej mężczyźni zostali przywiezieni jako jeńcy z odległej Judy. Ich imiona zostały zmienione, ale ze względu na ich zdolności otrzymali wysokie stanowiska w królestwie. – Slajd 16
17
Chananiasz, którego imię oznaczało: „Pan jest łaską”, został nazwany Szadrakiem, czyli „Obiegiem słońca”. – Slajd 17
18
Cenne imię Micheasza zostało zmienione z „Ten, który jest jak Bóg” na pogańskie imię Meszak, co oznacza „Bóg słońca”. – Slajd 18
19
Azariasz, którego imię oznaczało „Pan jest moim pomocnikiem”, zyskał miano Abed-Nego, czyli „Boga handlu”. <br/>Nebukadnessar mógł zmienić ich imiona, ale ich serca pozostały takie same. Ci ludzie wierzyli w Pana Boga Wszechmogącego, a pokłonienie się przed posągiem było czymś, czego Bóg im zabronił. – Slajd 19
20
Dwaj Chaldejczycy nie tracili czasu. Opowiedzieli królowi, co widzieli. Zazdrościli Szadrakowi, Meszakowi i Abed-Nego. – Slajd 20
21
Chytrze więc przypomnieli królowi, że ci ludzie, którzy odmówili pokłonu, byli tymi samymi, których on postawił nad sprawami Babilonu. – Slajd 21
22
„Jak oni śmieli mi się sprzeciwić! – krzyknął król. – Przyprowadzić ich tu natychmiast!”. – Slajd 22
23
Szadrak, Meszak i Abed-Nego pospieszyli do królewskiej komnaty. A kiedy król zapytał ich, czy to prawda, że nie pokłonili się złotemu posągowi, odpowiedzieli, że to prawda. – Slajd 23
24
Ten dumny i potężny władca imperium babilońskiego postanowił dać im drugą szansę na pokłonienie się posągowi. Jeśli to zrobią, wybaczy im. – Slajd 24
25
Ci odważni młodzi mężczyźni odpowiedzieli: „Nasz Bóg jest w stanie nas wybawić, ale nawet jeśli nie zechce, nigdy nie będziemy służyć waszym bogom ani czcić złotego posągu”. – Slajd 25
26
Król bardzo się rozgniewał i rozkazał rozpalić piec siedem razy mocniej niż zwykle. – Slajd 26
27
Potem rozkazał, żeby zabrać Szadraka, Meszaka i Abed-Nego i wrzucić ich do pieca, by zginęli za ich umyślne nieposłuszeństwo. – Slajd 27
28
Trochę to trwało, żeby rozpalić piec siedem razy mocniej niż zwykle. – Slajd 28
29
Trzech młodych żydowskich mężczyzn mocno związano. – Slajd 29
30
Następnie jeden po drugim zostali wrzuceni do środka pieca. – Slajd 30
31
Szadrak, którego prawdziwe imię brzmiało: „Umiłowany przez Boga” został wrzucony w płomienie. – Slajd 31
32
Meszak, którego hebrajskie imię znaczyło: „Ten, który jest jak Bóg” został wrzucony do pieca. – Slajd 32
33
W końcu dołączył do nich Abed-Nego, którego imię oznaczało: „Pan jest moim pomocnikiem”. – Slajd 33
34
Kiedy żołnierze wrzucili ich do ognia, zaczęli uciekać od tego strasznego gorąca... – Slajd 34
35
... Ale płomienie dosięgły ich i spaliły. – Slajd 35
36
I wtedy król zauważył coś, co sprawiło, że skoczył na równe nogi. Nie wierzył własnym oczom. – Slajd 36
37
Zapominając o swoim dostojeństwie, pobiegł wraz z innymi obserwatorami bliżej pieca. – Slajd 37
38
„Patrzcie! Czy widzicie to samo, co ja?!” – wołał król. – Slajd 38
39
„Czy nie wrzucono trzech ludzi do pieca?” – Slajd 39
40
„Ja widzę tam czterech! I chodzą sobie w środku ognia. A ten czwarty wygląda jak Syn Boga”. – Slajd 40
41
Król Nabukadnessar wiedział w swoim sercu, że Pan Bóg Wszechmogący jest Bogiem prawdziwym i żywym. Wezwał Szadraka, Meszaka i Abed-Nego, aby wyszli z ognia. – Slajd 41
42
Wszyscy byli zdumieni, kiedy trzej Hebrajczycy wyszli z pieca bez najmniejszego poparzenia. – Slajd 42
43
Nawet jeden włos na ich głowach nie był przypalony. Nawet nie pachnieli dymem. – Slajd 43
44
Król Nebukadnessar upadł na kolana i zawołał: „Błogosławiony niech będzie Bóg Szadraka, Meszaka i Abed-Nego, który uratował swoje sługi, którzy mu zaufali”. – Slajd 44
45
Wkrótce potem wszystkim narodom pod rządami Nabukadnessara odczytano nowy dekret. Nikt nie miał prawa mówić nic przeciwko Bogu trzech odważnych Żydów. – Slajd 45
46
A Szdrak, Meszak i Abed-Nego zostali awansowani na jeszcze wyższe stanowiska w królestwie, chociaż ich największym szczęściem była wolność w uwielbianiu Boga. – Slajd 46
47
Slajd 47