Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

List Jakuba

Jakub pisze do żydowskich chrześcijan w Imperium Rzymskim.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Jeden z listów Nowego Testamentu został napisany przez Jakuba. Nie możemy być pewni, który Jakub napisał tę krótką księgę, ale większość biblistów wierzy, że był to Jakub, przyrodni brat Jezusa, który stał się jednym z przywódców kościoła w Jerozolimie. Paweł nazwał go jednym z filarów kościoła (Galacjan 2:9).<br/>Swój list kieruje Jakub do żydowskich chrześcijan rozproszonych po całym Imperium Rzymskim. – Slajd 1
2
Jakub rozpoczyna list od zachęty dla tych, którzy stają w obliczu pokus i prób związanych z byciem chrześcijaninem. Zachęca ich do cierpliwości i wiary. Mówi: „Szczęśliwy jest ten, kto wytrwa w próbie, ponieważ wytrzymawszy próbę, otrzyma koronę życia, którą Pan obiecał tym, którzy Go miłują”. – Slajd 2
3
Jakub mówi dalej: „Każdy powinien być szybki w słuchaniu, powolny w mówieniu i powolny w gniewie, ponieważ ludzki gniew nie rodzi sprawiedliwości, której pragnie Bóg”. Zachęca też chrześcijan do posłuszeństwa Bogu i życia według Jego Słowa. – Slajd 3
4
Jakub ostrzega ludzi, aby nie faworyzowali tych, którzy są bogaci, dając im najlepsze miejsca w kościele i okazując im szczególną uwagę. – Slajd 4
5
Zamiast tego powinni pomagać i szanować tych, którzy są biedni. „Czyż Bóg nie wybrał tych, którzy są ubodzy w oczach świata, aby byli bogaci w wierze i odziedziczyli królestwo, które obiecał tym, którzy Go miłują?”. – Slajd 5
6
Jakub podkreśla znaczenie dobrych uczynków: „Cóż to za korzyść, bracia moi, jeśli ktoś twierdzi, że ma wiarę, ale nie ma dobrych uczynków? Czy taka wiara może go zbawić?”. – Slajd 6
7
„Przypuśćmy, że brat lub siostra jest bez ubrania i codziennego pożywienia, a jeden z was mówi mu: Idź w pokoju, trzymaj się ciepło i dobrze się odżywiaj”. – Slajd 7
8
„Jeśli nie dasz mu tego, czego potrzebuje, na cóż zdadzą się twoje słowa? W ten sam sposób wiara sama w sobie, jeśli nie towarzyszy jej działanie, jest martwa”. – Slajd 8
9
„Czyż Abraham nie został uznany za sprawiedliwego za to, co uczynił, gdy ofiarował swego syna Izaaka na ołtarzu? Jego wiara została dopełniona przez to, co uczynił”. – Slajd 9
10
Jakub wyraźnie ostrzega, by uważać na to, co mówimy. Tak jak koń może być kontrolowany przez wędzidło w pysku, duży statek sterowany przez mały ster... – Slajd 10
11
... A mała iskra może wywołać pożar lasu – w ten sam sposób nasze języki mogą wyrządzić wiele szkody lub wiele dobrego. „Z tych samych ust wychodzą pochwały i przekleństwa. Moi bracia i siostry, tak nie powinno być”. – Slajd 11
12
Jakub mówi chrześcijanom, by nie oczerniali i nie osądzali siebie nawzajem.<br/>Nie powinni też chwalić się tym, co zrobią w przyszłości. „Czym jest twoje życie? Jesteście mgłą, która pojawia się na chwilę, a potem znika. Zamiast tego powinieneś powiedzieć: Jeśli taka jest wola Pana, będziemy żyć i robić to czy tamto”. – Slajd 12
13
Jakub zachęca chrześcijan, aby nie byli dumni, ale uniżali się przed Panem, a On ich wywyższy. – Slajd 13
14
Jakub kieruje mocne słowa do tych, którzy byli bogaci i niesprawiedliwie traktowali innych. „Spójrz! Wynagrodzenie, którego nie zapłaciliście robotnikom koszącym wasze pola, woła przeciwko wam. Żyliście na ziemi w luksusie i samozadowoleniu. Utuczyliście się w dniu rzezi”. – Slajd 14
15
Jakub kończy swój list, ponownie zachęcając chrześcijan stojących w obliczu prób do cierpliwości: „Bądźcie cierpliwi i wytrwali, bo przyjście Pana jest bliskie. Nie narzekajcie na siebie nawzajem, bracia i siostry, bo będziecie sądzeni”. – Slajd 15
16
„Bracia i siostry, jako przykład cierpliwości w obliczu cierpienia weźmy proroków, którzy przemawiali w imieniu Pana. Jak wiecie, uważamy za błogosławionych tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Hioba i widzieliście, do czego ostatecznie doprowadził Pan. Pan jest pełen współczucia i miłosierdzia”. – Slajd 16
17
Jakub zachęca chrześcijan do modlitwy z wiarą. Przypomina im o proroku Eliaszu, który był człowiekiem, takim jak oni. „Eliasz modlił się żarliwie, aby nie padał deszcz, a deszcz nie padał na ziemię przez trzy i pół roku. Ponownie się modlił, niebiosa dały deszcz, a ziemia wydała plony”. – Slajd 17
18
„Moi bracia i siostry, jeśli ktoś z was odejdzie od prawdy i ktoś go sprowadzi z powrotem, pamiętajcie o tym: Ktokolwiek odwróci grzesznika od błędu jego drogi, wybawi go od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów”. – Slajd 18
19
Slajd 19