Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Eliasz i prorocy Baala

Eliasz zaprasza proroków Baala na górę Karmel i udowadnia, kto jest prawdziwym Bogiem.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Kiedy lud Izraelski oddawał cześć fałszywym bożkom, Eliasz przyniósł królowi Achabowi następującą wiadomość: „Na życie Pana, Boga Izraela, któremu służę, że nie będzie w następnych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki nie powiem inaczej”. – Slajd 1
2
Przez następne trzy lata nie padał deszcz. Nie było też plonów i zapanował głód. – Slajd 2
3
Eliasz ukrywał się początkowo w dolinie potoku Kerit, gdzie karmiły go kruki. Kiedy potok wysechł, Bóg skierował go na północ do miasta Sarepta. Tam zamieszkał u pewnej wdowy. Po trzech bezdeszczowych latach Pan powiedział do proroka, aby poszedł do króla Achaba. – Slajd 3
4
Eliasz opuścił Sareptę i udał się na południe do kraju Izrael, którym rządził król Achab. Mieszkańcy Samarii, gdzie mieszkał król, desperacko potrzebowali wody. Modlili się do bożka Baala, bo myśleli, że to on jest odpowiedzialny za pogodę i zbiory. – Slajd 4
5
Król przywołał Obadiasza, zarządcę pałacu, i powiedział: „Przejdźmy się po kraju i sprawdźmy wszystkie źródła oraz doliny. Może jest jeszcze gdzieś trawa i będziemy mogli zachować przy życiu konie, muły i bydło”. Potem rozeszli się w przeciwne strony. Obadiasz zaś był człowiekiem, który czcił Boga. Kiedy królowa Izebel kazała wymordować proroków Boga, ukrył stu z nich w dwóch jaskiniach i dostarczał im żywność oraz wodę. – Slajd 5
6
Kiedy Obadiasz był w drodze, wyszedł mu naprzeciw Eliasz. Obadiasz rozpoznał proroka, upadł mu do nóg i powiedział: „Czy to rzeczywiście jesteś ty, mój panie, Eliaszu?”. Prorok kazał mu sprowadzić króla i obiecał, że nie opuści tego miejsca, dopóki nie spotka władcy. – Slajd 6
7
Obadiasz szybko odszukał króla i opowiedział mu o spotkaniu z prorokiem. – Slajd 7
8
Kiedy król zobaczył Eliasza, zarzucił mu, że to on jest przyczyną nieszczęść w Izraelu, ale prorok odpowiedział: „To nie ja jestem sprawcą nieszczęść Izraela, tylko ty i dom twojego ojca, bo porzuciliście przykazania Pana i zaczęliście oddawać cześć Baalowi”. – Slajd 8
9
„Poślij teraz i zbierz mi całego Izraela na górze Karmel. Zgromadź tam także czterystu pięćdziesięciu proroków Baala i czterystu proroków Aszery”.<br/> – Slajd 9
10
Achab wezwał zatem wszystkich Izraelitów na górę Karmel. Zgromadził tam też proroków Baala i Aszery. – Slajd 10
11
Wtedy Eliasz wystąpił wobec całego ludu i zapytał: „Jak długo będziecie się wahać? Jeśli Pan jest Bogiem, idźcie za Nim, a jeśli Baal, idźcie za nim!”. Lecz lud nie odpowiedział mu ani słowem. – Slajd 11
12
Wtedy Eliasz powiedział do zgromadzonych: „Tylko ja sam pozostałem jako prorok Pana, proroków Baala jest zaś czterystu pięćdziesięciu. Przyprowadźcie nam dwa młode cielce. Oni niech wybiorą sobie jednego i poćwiartują go, położą na stosie, ale ognia niech nie podkładają. Ja też przygotuję jednego cielca, ułożę go na drewnie i nie podłożę ognia. Potem wzywajcie imienia waszego boga, a ja wezwę imienia Jahwe. Który z nich odpowie ogniem, ten właśnie jest prawdziwym Bogiem”. Lud zgodził się na tę próbę. – Slajd 12
13
Wzięli więc cielca, którego im dano, przygotowali w ofierze i położyli na drwach na kamiennym ołtarzu. Potem wzywali imienia Baala od rana do południa: „Baalu, odpowiedz nam!”. Nie było jednak żadnej odpowiedzi. Wtedy zaczęli tańczyć wokół zbudowanego przez siebie ołtarza.<br/> – Slajd 13
14
A około południa Eliasz zaczął z nich drwić: „Wołajcie głośniej! To wprawdzie bóg, lecz może się zamyślił lub jest czymś zajęty? Może jest w podróży albo zasnął? Niech się obudzi!”. – Slajd 14
15
Wołali więc tym głośniej i według swojego zwyczaju robili sobie nacięcia na ciele nożami i włóczniami, aż krew z nich spływała. Minęło już południe i nadeszła pora składania ofiary z pokarmów, a oni wciąż wykrzykiwali. Nie było jednak żadnej odpowiedzi. – Slajd 15
16
Eliasz wezwał lud do siebie, wziął dwanaście kamieni i odbudował zburzony ołtarz Pana. Wokół ołtarza wykopał rów. Na ołtarzu ułożył drewno, a na nim przygotowaną ofiarę. Potem powiedział: „Napełnijcie cztery dzbany wodą i wylejcie ją na ofiarę całopalną oraz na drewno. Kiedy to zrobili, rozkazał, aby powtórzyli to jeszcze dwa razy. W sumie więc wylali na ołtarz dwanaście dużych dzbanów wody, tak że wypełniła ona rów”.<br/> – Slajd 16
17
Gdy nadeszła pora składania ofiary pokarmowej, prorok Eliasz podszedł do ołtarza i zaczął głośno się modlić: „Panie! Niech dziś wszyscy poznają, że ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja jestem twoim sługą, i że na Twój rozkaz wszystko to wykonałem. Odpowiedz mi, Panie, aby ten lud poznał, że Ty jesteś Bogiem i że Ty właśnie chcesz sprawić, aby ich serca zwróciły się znowu do Ciebie”.<br/> – Slajd 17
18
Po modlitwie proroka natychmiast spadł ogień i pochłonął ofiarę całopalną, drwa, kamienie oraz ziemię, a nawet wysuszył wodę z rowu. Gdy ludzie to zobaczyli, padli na twarz i zaczęli wołać: „Pan jest Bogiem! Pan jest Bogiem!”. – Slajd 18
19
Potem Eliasz kazał schwytać proroków Baala, zabrać nad potok Kiszon i zabić. Zrobił to po to, aby prorocy nie nakłaniali już ludzi do nieposłuszeństwa względem Boga. – Slajd 19
20
Slajd 20