Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Daniel część 3 – Ognisty piec

Szadrak, Meszak i Abed-Nego opowiadają się po stronie Boga.
Przekazany przez David & Goliath (DG)
1
Władza i autorytet króla Nebukadnessara rosły, aż stał się on największym królem na świecie. – Slajd 1
2
Każdego roku dodawał coraz więcej terytoriów do swojego królestwa. Ludzie wszędzie się go bali, więc nic dziwnego, że stał się dumny ze swojego sukcesu. Król Nebukadnessar nakazał wykonanie złotego posągu o wysokości ponad stu metrów. – Slajd 2
3
Posąg ten był bożkiem wzniesionym na równinie Dura w kraju Babilonu, gdzie każdy mógł go zobaczyć. Kiedy został ukończony, król Nebukadnessar rozkazał wszystkim sługom królestwa, aby przyszli i oddali pokłon przed tym bożkiem. Książęta, gubernatorzy, kapitanowie, sędziowie, prawodawcy i przywódcy z całego królestwa zostali wezwani na równinę Dura. Nikt nie odważył się sprzeciwić rozkazom króla. Trzej przyjaciele Daniela, Szadrak, Meszak i Abed-Nego, znaleźli się wśród ludzi, którzy stanęli przed złotym posągiem. – Slajd 3
4
Król Nebukadnessar rozkazał jednemu ze swoich sług krzyknąć: „Ludzie z każdego narodu i każdego języka, kiedy usłyszycie dźwięk instrumentów muzycznych, musicie pokłonić się i oddać pokłon złotemu posągowi, który zbudował król. Kto odmówi pokłonu, zostanie wrzucony do pieca ognistego”. – Slajd 4
5
Instrumenty zaczęły grać, a ludzie klękali przed posągiem króla, by oddać cześć bożkowi. Wszyscy bali się gróźb króla i żaden z nich nie chciał zostać wrzucony do rozpalonego pieca. – Slajd 5
6
Wszyscy się ukłonili, z wyjątkiem trzech młodych mężczyzn, którzy pozostali w pozycji stojącej. – Slajd 6
7
Jak myślisz, kim oni byli? Tak, to trzej przyjaciele Daniela: Szadrak, Meszak i Abed-Nego. Kiedy sługa króla zobaczył, że trzej młodzieńcy stoją, natychmiast pobiegł powiadomić władcę. – Slajd 7
8
Doniósł: „Szadrak, Meszak i Abed-Nego nie zwracają na ciebie uwagi, Wasza Wysokość. Nie chcą służyć twoim bogom i odmawiają oddania czci złotemu posągowi, który postawiłeś”. Król Nebukadnessar bardzo się rozgniewał i kazał przyprowadzić trzech mężczyzn przed swoje oblicze. – Slajd 8
9
Szadrak, Meszak i Abed-Nego zostali aresztowani i zabrani do króla. – Slajd 9
10
Wściekły król Nebukadnessar zapytał Szadraka, Meszaka i Abed-Nego: „Czy to prawda, że nie oddaliście pokłonu mojemu złotemu posągowi?”. Król wiedział, że trzej stojący przed nim przyjaciele zostali pojmani jako niewolnicy z Jerozolimy i byli jednymi z najlepszych spośród jego zarządców. Dał im więc kolejną szansę: „Teraz, gdy usłyszycie dźwięk muzyki, jeśli jesteście gotowi upaść i oddać pokłon posągowi, który stworzyłem, to bardzo dobrze. Ale jeśli nie oddacie mu czci, zostaniecie natychmiast wrzuceni do rozpalonego pieca. Jaki bóg będzie w stanie uratować was przed moją mocą?”. – Slajd 10
11
Trzej przyjaciele, pełni odwagi, odpowiedzieli: „Królu, nie potrzebujemy kolejnej szansy. Nie uklękniemy i nie oddamy czci bożkowi, ponieważ kłaniamy się tylko naszemu Bogu, jedynemu prawdziwemu Bogu. Nasz Bóg jest tak wielki i potężny, że może nas ocalić z rozpalonego pieca. Ale jeśli nas nie uratuje, powinieneś wiedzieć, że nadal nie będziemy służyć twoim bogom i nie będziemy czcić złotego posągu”. – Slajd 11
12
Król Nebukadnessar był wściekły. Właśnie zaoferował tym młodym mężczyznom kolejną szansę na oddanie czci złotemu posągowi, ale zamiast skorzystać z jego oferty, obrazili go na oczach wszystkich jego sług. Natychmiast rozkazał swoim sługom rozpalić piec siedem razy mocniej niż normalnie. – Slajd 12
13
Potem głosem jak grzmot krzyknął: „Za kogo się uważacie? Jak śmiecie podważać mój autorytet? Dam wam wszystkim nauczkę”. – Slajd 13
14
Król Nebukadnessar rozkazał swoim sługom wrzucić wszystkich trzech mężczyzn do ognistego pieca. – Slajd 14
15
Słudzy króla mocno związali trzech przyjaciół i wrzucili ich do rozpalonego pieca. Musieli podejść tak blisko pieca, aby wykonać rozkaz króla, że płomienie natychmiast ich pochłonęły. – Slajd 15
16
Król obserwował to, co się działo i nagle jego oczy rozszerzyły się ze zdumienia. – Slajd 16
17
Przetarł oczy i podszedł bliżej, by lepiej przyjrzeć się wnętrzu pieca. „Czy nie wrzuciliśmy do ognia trzech osób?” – zapytał król swoje sługi. „Tak” – odpowiedzieli – „Szadraka, Meszaka i Abed-Nego”. – Slajd 17
18
„Spójrzcie! Widzę czterech mężczyzn chodzących w ogniu, nieskrępowanych i nietkniętych” – sapnął król. „A ten czwarty wygląda jak syn bogów”. – Slajd 18
19
Nebukadnessar zbliżył się do drzwi pieca i zawołał donośnym głosem: „Szadraku, Meszaku i Abed-Nego, słudzy Boga Najwyższego, wyjdźcie! Chodźcie tu!”. – Slajd 19
20
Natychmiast zebrali się słudzy króla i zobaczyli, że trzej przyjaciele wychodzący z pieca nie ucierpieli. Ani jeden kosmyk ich włosów nie został spalony, a ich ubrania nawet nie pachniały dymem. Ogień spalił jedynie liny, którymi byli związani. – Slajd 20
21
Król Nebukadnessar zrozumiał teraz, że ci trzej mężczyźni byli odważni, wierni i naprawdę służyli potężnemu Bogu, który był w stanie wybawić ich z ognia. „Chwała niech będzie Bogu Szadraka, Meszaka i Abed-Nego, który posłał swojego anioła i uratował swoje sługi!” – ogłosił król. „Zaufali Mu, przeciwstawili się rozkazowi króla i byli gotowi raczej oddać swoje życie, niż służyć lub czcić jakiegokolwiek boga poza swoim własnym Bogiem. Zarządzam, że ludzie z każdego narodu, którzy powiedzą cokolwiek przeciwko Bogu Szadraka, Meszaka i Abed-Nego, zostaną pocięci na kawałki, a ich domy zostaną zamienione w stosy gruzu, ponieważ żaden inny Bóg nie może w ten sposób ocalić”. – Slajd 21
22
Następnie król Nebukadnessar awansował Szadraka, Meszaka i Abed-Nego na wyższe stanowiska w swoim królestwie. – Slajd 22
23
Slajd 23