Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Daniel w lwiej jamie

Daniel jest wrzucony do lwiej jamy po tym, jak mimo zakazu modlił się do Boga.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Daniel przebywał w Babilonii, kiedy władzę nad tym państwem przejęli Medowie i Persowie. Każdego dnia modlił się do Boga, zwrócony w stronę Jerozolimy i swojej ojczyzny. – Slajd 1
2
Rządy nad państwem sprawowało 120 satrapów. Nad nimi z kolei król ustanowił trzech ministrów, z których jednym był Daniel. – Slajd 2
3
Wkrótce okazało się, że Daniel wyróżniał się na tle pozostałych ministrów i satrapów, gdyż był w nim nadzwyczajny duch. Król nawet zamierzał powierzyć mu rządy nad całym królestwem. – Slajd 3
4
Wtedy zwierzchnicy oraz satrapowie zaczęli szukać w sprawach służbowych powodu do skargi na Daniela. Nie mogli jednak znaleźć żadnej takiej sprawy, bo Daniel był pod każdym względem bardzo uczciwym i rzetelnym pracownikiem. – Slajd 4
5
Przeciwnicy Daniela doszli więc do wniosku: „Nie znajdziemy u niego żadnego powodu do skargi, chyba że wysuniemy przeciw niemu oskarżenie związane z kultem jego Boga”. – Slajd 5
6
Po uzgodnieniach poszli do króla i powiedzieli: „Królu Dariuszu, żyj na wieki! Zwierzchnicy całego królestwa doradzają, żebyś wydał zarządzenie, że ktokolwiek w ciągu najbliższych trzydziestu dni będzie się modlił do jakiegoś innego boga lub człowieka oprócz ciebie, zostanie wrzucony do lwiej jamy. Wydaj więc taki rozkaz i podpisz pismo, żeby to stało się prawem, którego nikt nie będzie w stanie odwołać”. I król wydał oraz podpisał takie zarządzenie. – Slajd 6
7
Gdy Daniel dowiedział się o zakazie, poszedł do swojego domu. W pokoju na górze miał okno otwarte w stronę Jerozolimy. Tam trzy razy dziennie klękał, modlił się oraz uwielbiał Boga. I tym razem zrobił to samo. – Slajd 7
8
Jego przeciwnicy przyłapali go na tym, poszli więc do króla i złożyli skargę: „Królu, Daniel, jeden z wygnańców judzkich, lekceważy ciebie i twój rozkaz. Trzy razy dziennie modli się do swojego Boga. Zgodnie z twoim rozporządzeniem należy go wrzucić do jamy z lwami”. – Slajd 8
9
Ten donos bardzo nie spodobał się królowi. Ogarnął go smutek, postanowił ratować Daniela i aż do zachodu słońca usiłował znaleźć sposób, by go ocalić. Jednak zgodnie z prawem Medów i Persów, żaden dekret króla nie mógł być cofnięty. – Slajd 9
10
Ostatecznie król wydał rozkaz, aby Daniela wrzucono do jamy z lwami. Zanim to nastąpiło, powiedział jeszcze do niego: „Niech uratuje cię Bóg, któremu tak wiernie służysz!”. Potem przyniesiono kamień i położono go na otworze jamy. Król przypieczętował go swoim sygnetem i sygnetami dostojników, aby sprawa Daniela nie uległa zmianie. Następnie król Dariusz wrócił do swojego pałacu. Całą noc pościł i nawet oka nie zmrużył. – Slajd 10
11
O świcie król poszedł szybko do lwiej jamy i zawołał: „Danielu, sługo Boga żywego! Czy twój Bóg, któremu wiernie służysz, zdołał cię uratować od lwów?”. – Slajd 11
12
A Daniel odpowiedział: „Królu, żyj na wieki! Mój Bóg przysłał swojego anioła, który zamknął paszcze lwom, tak że nie mogły mi zrobić nic złego. On to uczynił, ponieważ jestem niewinny”. Wtedy król bardzo się z tego ucieszył i rozkazał wyciągnąć Daniela z jamy. – Slajd 12
13
Potem król rozkazał, aby przyprowadzono tych, którzy oskarżyli Daniela, i aby ich wrzucono do lwiej jamy. A lwy rzuciły się na nich i pogruchotały wszystkie ich kości. – Slajd 13
14
Król zaś napisał list do wszystkich ludów: „W całym królestwie, które pozostaje pod moim panowaniem, niech wszyscy odczuwają bojaźń i okazują szacunek Bogu Daniela. Jest to bowiem Bóg, który żyje i trwa na wieki. Jego królestwo jest niezniszczalne, a Jego władza będzie trwać do końca. On ratuje i uwalnia, czyni znaki i cuda na niebie i na ziemi. To On ocalił Daniela i wyrwał go z mocy lwów”. – Slajd 14
15
Slajd 15