Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Daniel i jego towarzysze

Daniel i jego przyjaciele odmawiają spożywania pokarmów zabronionych przez Boga.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Bóg ostrzegał Judejczyków, że jeśli się do Niego nie nawrócą, to sprawi, że Babilończycy podbiją ich kraj i wezmą ich do niewoli. W tym czasie jednym z mieszkańców Jerozolimy był chłopiec, który miał na imię Daniel. – Slajd 1
2
Izraelici zignorowali Boże ostrzeżenia, dlatego za czasów króla Jojakima, babiloński król Nebukadnessar wyruszył na Jerozolimę i obległ ją. – Slajd 2
3
Oblężenie Jerozolimy sprawiło, że jej mieszkańcy, także Daniel, zostali uwięzieni w mieście. – Slajd 3
4
Bóg pozwolił wrogom zdobyć miasto. Zwycięska armia zrabowała świątynię i zabrała do Babilonu przedmioty poświęcone Panu. – Slajd 4
5
Babilończycy uprowadzili z Jerozolimy przywódców i ludzi szlachetnie urodzonych. Tylko najubożsi pozostali w mieście. Jednym z uprowadzonych był Daniel. – Slajd 5
6
Daniel i inni więźniowie izraelscy pomaszerowali w kierunku Babilonu. – Slajd 6
7
Król Nebukadnessar rozkazał Aszfenazowi, przełożonemu nad sługami dworskimi, sprowadzić chłopców izraelskich pochodzących z królewskiego lub książęcego rodu. Mieli to być chłopcy bez jakiejkolwiek wady, pięknie wyglądający, bystrzy i mądrzy, wszechstronnie uzdolnieni, mający dużą wiedzę oraz na tyle silni, aby służyć na dworze królewskim. Wśród tych chłopców byli Daniel i jego trzej przyjaciele: Chananiasz, Miszael i Azariasz. Ich imiona zostały zmienione. Daniela nazwano Belteszassar, Chananiasza – Szadrak, Miszaela – Meszak, a Azariasza – Abed-Nego. – Slajd 7
8
Król przydzielił im codzienną porcję potraw oraz wina z jego stołu. Mieli być nauczani pisma i języka chaldejskiego. Po trzech latach nauki mieli rozpocząć służbę przy królu. Daniel postanowił nie jeść potraw ze stołu królewskiego ani nie pić wina. – Slajd 8
9
Poprosił więc przełożonego nad sługami dworskimi, by nie musiał jeść tych potraw, ale przełożony powiedział mu: „Boję się, że król, mój pan, który wam wyznaczył pokarm i napój, zauważy, że wasze twarze są szczuplejsze niż twarze waszych rówieśników. Wtedy narazicie moją głowę u króla”. Daniel poprosił jednak nadzorcę, którego przełożony ustanowił nad nimi: „Zrób próbę ze swoimi sługami przez dziesięć dni. Niech nam podadzą do jedzenia jarzyny, a do picia wodę. Potem porównaj nas z chłopcami, którzy jedzą pokarm ze stołu królewskiego”. – Slajd 9
10
Nadzorca wysłuchał tej prośby i zrobił z nimi próbę przez dziesięć dni. Po upływie dziesięciu dni okazało się, że wyglądali lepiej i byli zdrowsi niż wszyscy chłopcy, którzy jadali pokarm ze stołu królewskiego. Dlatego nadzorca nie przysyłał im już więcej królewskich potraw i wina, lecz dawał im do jedzenia tylko jarzyny. – Slajd 10
11
A Bóg dał tym czterem chłopcom wiedzę i rozum potrzebne do opanowania wszystkich tajników pisma i wszelkiej mądrości. Gdy minął trzyletni okres nauki, chłopcy zostali przyprowadzeni przed króla Nebukadnessara. Król zaczął z nimi rozmawiać i okazało się, że nie znaleźli się wśród nich wszystkich tacy jak Daniel, Chananiasz, Miszael i Azariasz. Przyjęto ich więc do służby u króla. Za każdym razem, kiedy król zwracał się do nich, stwierdzał, że dziesięciokrotnie przewyższają wiedzą wszystkich wróżbitów i czarowników z całego królestwa. – Slajd 11
12
Slajd 12