Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Abraham i Izaak

Historia cudownych narodzin Izaaka oraz złożenia go w ofierze.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Bóg obiecał Abrahamowi i jego żonie Sarze, że będą mieli syna, a jego potomkowie zapoczątkują wielki naród – tak liczny, jak gwiazdy na niebie. Jednak oboje byli już za starzy, aby mieć dzieci – i to był dla nich problem. (Rodzaju 12:1–3, 15:14, 17:15–22, 18:9–15). – Slajd 1
2
Abraham nie wiedział jak sobie z nim poradzić i był tak zdesperowany, że postanowił mieć syna z niewolnicą Sary, Hagar. Bóg obiecał, że także potomkowie Izmaela staną się wielkim narodem. Kiedy później Pan Bóg zapowiedział, że będą mieli syna z Sarą, Abraham roześmiał się, bo pomyślał, że jest już na to za stary. (Rodzaju 16, 17:15–22). – Slajd 2
3
Także kiedy Sara podsłuchała, jak trzej nieznajomi posłani przez Boga obiecali Abrahamowi, że za rok będą mieli syna, roześmiała się, bo w to nie wierzyła. Wydawało jej się to czymś absolutnie niemożliwym, aby teraz mieli syna. (Rodzaju 18:9–15). – Slajd 3
4
Bóg okazał jednak łaskę i dotrzymał słowa. Następnego roku Sara urodziła Abrahamowi syna. To był cud! – Slajd 4
5
Stuletni Abraham nazwał swego syna Izaak. Imię „Izaak” oznacza „on się śmieje”. Abraham darzył swego syna wielką miłością i z radością obserwował, jak dorasta. – Slajd 5
6
Po pewnym czasie Pan Bóg postanowił wystawić Abrahama na próbę i tak mu nakazał: „Weź swojego ukochanego syna Izaaka i udaj się do ziemi Moria. Złóż mi go w ofierze całopalnej na górze, którą ci wskażę”. – Slajd 6
7
Następnego dnia Abraham przygotował drewno na ofiarę całopalną, osiodłał osła, wziął ze sobą dwóch służących, syna Izaaka i wyruszyli w drogę do krainy Moria. – Slajd 7
8
Po trzech dniach drogi Abraham zobaczył to miejsce z oddali i powiedział do służących: „Zostańcie tu z osłem, a ja i chłopiec udamy się na górę i po złożeniu ofiary wrócimy do was”. – Slajd 8
9
Abraham wziął drwa na ofiarę, włożył je na Izaaka, zabrał ogień i nóż, i ruszyli w drogę. – Slajd 9
10
Po drodze Izaak zapytał: „Ojcze, mamy ogień i drewno, ale gdzie jest jagnię na ofiarę całopalną?”. Wtedy Abraham odpowiedział: „Bóg znajdzie sobie jagnię na całopalenie, synu mój”. I poszli obaj na szczyt góry. – Slajd 10
11
Na górze Abraham zbudował ołtarz i ułożył na nim drewno. – Slajd 11
12
Następnie związał Izaaka i położył go na ołtarzu. Wyciągnął rękę i wziął nóż, aby zabić swojego syna. Nagle usłyszał głos: „Abrahamie! Abrahamie! Nie podnoś ręki na chłopca” – zawołał anioł Pana – „bo teraz wiem, że boisz się Boga, ponieważ nie zawahałeś się oddać swojego jedynego syna”. – Slajd 12
13
Abraham rozejrzał się wokół siebie i zobaczył barana, który zaplątał się rogami w krzakach. Wziął tego barana i złożył go w ofierze całopalnej zamiast Izaaka. Potem nazwał to miejsce „Pan zaopatruje”. – Slajd 13
14
A anioł znów przemówił: „Ponieważ nie odmówiłeś mi swojego jedynego syn, będę ci szczególnie błogosławił i obficie rozmnożę twoje potomstwo. Będzie ono tak liczne, jak gwiazdy na niebie lub jak piasek nad brzegiem morza. W potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi za to, że byłeś mi posłuszny”. – Slajd 14
15
Potem Abraham i Izaak wrócili do służących i razem wyruszyli do Beer–Szeby. Tam mieszkał Abraham ze swoją rodziną. – Slajd 15
16
Slajd 16